Dzisiaj przychodzę do Was z niesamowitą książką autorstwa Anny Kusiak pod tytułem "Rzeka". To pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika dobrych książek kryminalnych, w których głównym motywem jest śledztwo w sprawie zaginięcia pewnej kobiety. • Główną bohaterką, z mocnym i nieugiętym choć naznaczonym bolesnymi doświadczeniami charakterem jest detektyw Dobrosława Machniewicz. Kobieta z oryginalnym i dość niespotykanym imieniem trudni się zawodem, do jakiego nie każdy się nadaje. Jest prywatnym detektywem, jej życie wywraca się do góry nogami kiedy w jej biurze pojawia się Paweł Grzędowicz, właściciel jednej z rzeszowskich firm, bogaty i postawny przedstawiciel wyższych sfer. Mężczyzna zgłasza się do Dobrosławy w związku z zaginięciem Aliny Grzędowicz, jego żony, która już od kilku dni nie daje znaku życia. Detektyw, jak i czytelnik jest przekonany od samego początku, że jej klient nie mówi całej prawdy, a sprawa jest dużo głębsza niż mogłoby się wydawać. Autorka Anna Kusiak serwuje nam całkowicie nieprzewidywalną, klimatyczną, tajemniczą powieść. To w jaki sposób manewruje fabułą i postawami bohaterów wywarło na mnie duże wrażenie, bo choć akcja nie jest nie wiadomo jak spektakularna to właśnie ten ciężki klimat sprawia, że nie można się od niej oderwać. Dodatkowo akcja osadzona jest w rzeczywistym mieście, gdzie pojawiają się prawdziwe ulice, budynki, sklepy i restauracje. Rzeszów znajduje się niedaleko mojego miejsca zamieszkania co dodatkowo wzmagało we mnie uczucie, jakobym sama brała udział w tej powieści. Już dawno nie osiągnęłam takiego stanu. Nie mogę się doczekać aż pojawi się kolejna część, bo z zakończenia wynika, że to jeszcze nie koniec przygód detektyw Machniewicz, a dopiero początek jej zawrotnej i niebezpiecznej kariery. Na duży plus zasługuje również kreacja psychologiczna bohaterów. Twarde charaktery i ich ukryta przeszłość, która intryguje czytelnika nie dając mu zapomnieć o tej powieści. Zaskakujące zakończenie sprawia, że moja ocena tej książki znacząco rośnie. Mam ochotę na więcej i nadzieję, że kolejny żywioł Podkarpacia ukaże się jak najszybciej! • Jeśli macie ochotę na delikatny kryminał, który nie jest tak banalny jak się początkowo może wydawać to ten tytuł jest dla Was. Pełna tajemnic, niepewności i realizmu "Rzeka" to książka, którą musicie przeczytać!

"Żywioł gangstera" to kontynuacja książki "Kaprys gangstera", jednocześnie stanowi tom drugi trylogii stworzonej przez Katarzynę Mak. Po lekturze pierwszej części i mieszanych odczuciach, skusiłam się na poznanie dalszych losów Eleny i Marcello. Z ciekawością poznawałam jakież to jeszcze czekają na nich przygody, a tych to, uwierzcie, nie brakowało. • To, co najbardziej rzuciło mi się w oczy podczas czytania tej pozycji to ogrom niezdecydowania głównych bohaterów. Elena po powrocie do Polski, można powiedzieć, że jest w opłakanym stanie. Wycieńczona psychicznie chce poukładać swoje życie na nowo, jednak Marcello, który nadal chce mieć nad wszystkim kontrolę nie pozwala jej na to. To tak w dużym skrócie. Odbijają się od siebie, raz chcą być razem, później odchodzą, istny Roller Coaster. W pewnym momencie było to już męczące i irytowało do granicy wytrzymałości. Dorośli bohaterowie, a nie potrafią ze sobą rozmawiać jak zwyczajni ludzie. Odniosłam wrażenie, że ten książkowy cykl byłby lepszy jako scenariusz filmu sensacyjnego aniżeli historie fabularne zamknięte w książkach. Wtedy to brak profili psychologicznych, głębszego poznania bohaterów i zbyt szybka, dynamiczna akcja wcale by nie przeszkadzały. W ogólnej ocenie, fabuła ma potencjał, jednak mocno niewykorzystany i zbyt mocno inspirowany innymi tytułami. Niemniej jednak tom drugi bardziej podobał mi się od swojego poprzednika. Po raz kolejny Katarzyna Mak udowodniła, że pomimo tego, że książka nie wywarła na mnie spektakularnego wrażenia, to i tak mam ochotę poznać kolejny tom. Cała huśtawka emocji, burzliwy związek, brak stabilizacji, to wszystko sprawia, że czytelnik rzeczywiście ma ochotę na więcej. • Nie będzie to tytuł, który będę długo wspominać, ale książka jest dobrym wypełniaczem wolnego czasu. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Jeśli macie ochotę na zwariowany tytuł, który pozwoli Wam się zrelaksować i zapomnieć o zwyczajnych problemach to ta pozycja jest dla Was.

"Kaprys gangstera" to powieść stworzona przez Katarzynę Mak i jest to pierwszy tom całej trylogii, w której to szczegółowo poznajemy historię Eleny i Marcello. Są to główni bohaterowie tej powieści, na których skupiona jest pełna uwaga czytelnika, ale pojawia się jeszcze Dolores, przyjaciółka Eleny, która jest dla niej jak siostra. Każda z nich ma swój wyjątkowy i odmienny charakter, co nadaje tej powieści dodatkowego smaczku. W momencie, w którym na drodze Eleny pojawia się Marcello, jej życie już nigdy nie będzie takie jak dawniej. • Powieść ta wywarła na mnie bardzo, ale to bardzo mieszane uczucia. Znajomy wątek nie wywarł na mnie aż takiego wielkiego wrażenia, żebym była zachwycona, zaś kreacje bohaterów były mocno spłycone i pozbawione charakteru. W ogólnym rozrachunku, dopiero kiedy doczytałam ją do ostatniej strony, to przyznaję, że autorka wzbudziła moją ciekawość dotyczącą kolejnych przygód, jakie zaserwowała swoim bohaterom w dalszych tomach tego cyklu. Natomiast z drugiej strony, nie była to ani oryginalna, ani wciągająca książka, od której nie można się było oderwać. Szczerze mówiąc, jeśli chodzi o romanse, to nie jestem wymagającą czytelniczką. W tym wypadku romans był, ale taki, który już miałam okazję poznać w kilku innych książkach. Brakowało mi głębszego obrazu emocji głównych bohaterów, momentami fabuła wydawała mi się zbyt powierzchowna, nieprzemyślana i absurdalna. Odnosiłam wrażenie, że wrzucone są tu wszystkie pomysły jakie tylko przyszły autorce do głowy. W tej pozycji, już po przeczytaniu opisu widać spore podobieństwo do jednej z książek, która miała premierę w 2018 r. Nie przeszkadzałoby mi to, gdyby to była tylko inspiracja, a w efekcie mamy... kopię? trochę tak, ale taką nie do końca dopracowaną. Akcja w tej książce pędzi tak szybko, że trudno się połapać. Miałam wrażenie, że główna bohaterka jest mocno niestabilna emocjonalnie, całkowicie niedojrzała i momentami tak dziecinna, że ręce opadały, za to Marcello był przedstawiony jako zdesperowany, niedoceniony, niekochany mężczyzna, który na siłę szuka miłości i rodziny, nie radząc sobie z własnymi małymi problemami. Miała być gorąca i seksowna powieść oparta na gangsterskich porachunkach, pełna namiętności z motywem syndromu sztokholmskiego, a wyszła książka z gatunku fantastyki, która zamiast o wypieki na twarzy przyprawia czytelnika o szeroki uśmiech. • Jeśli miałabym wybierać, czy drugi raz sięgnąć po tę powieść, to mocno bym się nad tym zastanowiła. Nie mniej jednak, jeśli chcecie przekonać się na własnej skórze co oferuje nam książka pt. "Kaprys gangstera", to proszę, róbcie to na własną odpowiedzialność.

"Trzy oblicza pożądania" to książka autorstwa Megan Hart, wydana nakładem wydawnictwa Harper Collins. Jak sami możecie zauważyć, wygląd zewnętrzny tej pozycji jest kuszący, mroczny i tajemniczy. Dlatego też skuszona wizją niesamowitych przeżyć rozpoczęłam przygodę z występującymi tam bohaterami. • Z początku poznajemy dwóch głównych bohaterów: Anne i Jamesa, od kilku lat tworzą udane, spełnione małżeństwo, snują wspólne plany dotyczące ich wspólnego życia, a nawet rozmyślają o powiększeniu rodziny. Z pozoru, wydają się być zwykłymi ludźmi, jednak w ich głowach pojawiają się dość niegrzeczne myśli. Wtedy to, w ich, w miarę, uporządkowane życie wkracza przyjaciel z młodości Jamesa, Alex. Mężczyzna dotychczas nieznany Anne, kobieta słyszała o nim tylko opowieści, które przedstawiał jej mąż. Wie, że łączy ich mocne jak na mężczyzn uczucie, jednak nie podejrzewa niczego zdrożnego. Uśpiona czujność, skryte marzenia i fantazje doprowadzają do wykorzystania obecności Alexa w ich domu, do zrealizowania najskrytszych pragnień. Mamy troje bohaterów, każde z innym charakterem i przeszłością, miłosny trójkąt i złamane serca, bo jak wiadomo, kiedy do głosu dochodzi serce, ktoś z pewnością będzie cierpiał. Pomimo sporego potencjału jaki ta książka posiadała, nie porwała ona mojego serca. Akcja pomiędzy trojgiem bohaterów była jeszcze znośna, ale wątki poboczne, typu wspomnienia z dzieciństwa głównej bohaterki i jej przygody z siostrami w życiu teraźniejszym były tylko zbędnymi dodatkami. Miałam wrażenie, że autorka, z góry miała plan na stworzenie książki z motywem trójkąta, tego trzymała się do pewnego momentu, a później stwierdziła, że jednak wypadałoby wzbogacić akcję czymś jeszcze, co chociaż trochę da odpocząć czytelnikowi od mocnych emocji. Ten tytuł mogę Wam polecić jako książkę do odpoczynku, wyłączenia swojej głowy od własnych problemów i zanurzenia się w życie dość nietypowe, oryginalne i odważne. Bardzo żałowałam, że autorka nie pociągnęła w inną stronę pewnego sekretu, który mężczyźni ukrywali przed Anne. Był to jeden z lepszych punktów w tej powieści, który sprawiał, że nie rzuciłam tej książki po przeczytaniu kilkunastu pierwszych stron. Poza tym brakowało mi tu emocji i nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Głównymi minusami tej powieści są przewidywalność, schematyczna i sztampowa fabuła oraz brak psychologicznego profilu bohaterów, ale dzięki temu książkę tę czyta się szybko, łatwo i w miarę przyjemnie. • Myślę, że aby w pełni dowiedzieć się o minusach i plusach tej powieści, musicie przeczytać ją sami. Może nie porwie was w wir nieprzewidywalnych zdarzeń, ale z całą pewnością urozmaici spędzony z nią dzień lub wieczór.

"Grób mojej siostry" bo o tej książce mowa, to thriller autorstwa Roberta Dugoni, opowiadający mocno zaplątaną historię życia Tracy Crosswhite. Kobieta w latach młodości przeżyła najgorszą, niewyobrażalną życiową tragedię, zaginęła jej siostra, której ciała nigdy nie odnaleziono. W efekcie, główna bohaterka postanowiła zweryfikować swoje życiowe plany i zrobić wszystko, aby odkryć prawdę o tym, co przytrafiło się jej siostrze. Wstąpiła w szeregi policji stając się detektywem w wydziale zabójstw w Seattle i rozpoczęła swoje własne, prywatne śledztwo. Przez lata próbuje znaleźć choć najmniejszy trop, który naprowadziłby ja na prawdziwego mordercę jej siostry. Zbierając dowody podważa dotychczasowe śledztwo, w wyniku którego skazany został Edmund House. Kiedy po dwudziestu latach nieopodal jej domu rodzinnego zostaje odnalezione ciało, Tracy już wie, że to jej zaginięta przed laty siostra. Ta sytuacja staje się początkiem nieuchronnej katastrofy. Fabuła tej powieści miała ogromny potencjał na trzymający w napięciu thriller, jednak po drodze do finału coś się wydarzyło, że w mojej ocenie to ani thriller, ani mocno emocjonalny kryminał. Akcja powieści toczy się własnym, wolnym tempem. Jest lekko przewidywalna, pomimo tego, że autor starał się jak mógł podsuwać czytelnikowi kolejne fałszywe tropy. Smutno mi to przyznać, ale praktycznie przez całą książkę byłam znużona i miałam nieodpartą ochotę odłożyć ten tytuł na półkę. Kiedy zdecydowałam dobrnąć do końca, ucieszyłam się, że jednak postanowiłam poznać zakończenie. To właśnie ono odkupiło swoje winy, przez co, moja końcowa ocena jest dwukrotnie wyższa. W tej książce nie znajdziecie mocnych emocji, nagłych zwrotów akcji. Nie wywoła w was dreszczy, nie będzie trzymać w napięciu jak to bywa w przypadku thrillerów, ale za to punkt po punkcie zmierza do momentu kulminacyjnego, w którym to cała prawda wychodzi na jaw. • Tak naprawdę, to cały czas, mam mieszane uczucia co do tego tytułu. Trudno mi było zebrać się do publikacji tej opinii bo ciągle pojawiały mi się inne przemyślenia. W ogólnym rozrachunku książka "Grób mojej siostry" zyskuje, ale jedynie dzięki zakończeniu.