Trzeci tom cyklu, tak jak jego poprzednicy, nie zawiódł mnie. Wręcz przeciwnie - nie mogłam się od niego oderwać, a wraz ze zwiększającą się ilością stron, moje emocje i odczucia względem bohaterów stawały się różne. Kiedy początkowo byłam team Gregory, tak ta część mnie do niego definitywnie zniechęciła, tak samo do Susanne, która - mimo wszystko - dostała drugą szansę, lecz za pierwszym razem wybrała źle. Ivy i Will z kolei okazali się moim ship goal tej serii, bowiem związku Ivy i Tristana nie mogłam poznać głębiej, a Gregory... cóż, Gregory sobie popsuł opinię w moich oczach dość dosadnie. Jednak spotkała go kara, na którą - moim zdaniem - zasłużył. Sama książka pisana jest w oryginalnym stylu, długość rozdziałów przeraża mnie tak samo, jak we wcześniejszych tomach, a mimo to są one wciągające i warte uwagi. (Co do ich długości - po prostu jestem przyzwyczajona do rozdziałów cztero- czy pięc­ioka­rtko­wych­, nie siedmio- czy ośmiokartkowych.) Fabule daję mocne 9/10, bo jednak czegoś mi brakowało. Nie wiem, czego, ale niech to zostanie między nami.

Drugi tom cyklu "Pocałunek Anioła", którego zakończenie sprawiło, że krzyczałam wniebogłosy. Nie mogłam doczekać się rozpoczęcia trzeciego tomu, którego jeszcze niestety nie miałam na stanie w domu. • Historia Ivy i Tristana nabiera rozbiegu, mimo tego, że Ivy traci wiarę w anioły, a co za tym idzie - nie widzi blasku Tristana. Jak dobrze, że pisząc tę recenzję jestem już przy końcówce trzeciego tomu! Wiem, co się stanie i - z perspektywy czasu - cieszę się niemiłosiernie. • Nie ufajcie Gregory'emu.

Dlaczego przestępstwa popełniane są zimą? Bo krajobraz jest wówczas piękniejszy, jest bardziej godzien popełniania zbrodni, niż podczas innych pór roku. • Niejednokrotnie odkładałam powieść z trzaskiem na parapet, biurko, czy obok łóżka. Niejednokrotnie nie potrafiłam się skupić na lekcjach, zadaniach domowych czy rozmowie z przyjaciółką, bo ta historia była w moich myślach. • Pani Fitzpatrick odwaliła kawał dobrej roboty, pisząc takie cudeńko. Mimo że zaczynało się dość nudno, w miarę pokonywanych stronic fabuła nabierała prędkości, a moje spragnione romansu i akcji serce poczuło się urzeczone. • Chcę więcej takich książek.

Trzeci tom serii Szeptem okazał się równie dobrym, jak jego poprzednicy. Momentami byłam skonsternowana czytając go, momentami również musiałam odkładać książkę, żeby za szybko jej nie skończyć. Po prostu chyba za bardzo przywiązałam się do historii Nory i Patcha - Jeva - i nie chciałabym się rozstawać.

Czytałam ją kiedyś, kiedyś. Dostałam pod choinkę od siostry, więc - czemu by nie ogarnąć raz jeszcze? Nie zawiodłam się tak, jak za pierwszym razem. • Fabuła tak samo wciągająca, zwroty akcji zaskakiwały mnie jak za pierwszym razem, a wątek miłosny tylko dodał historii tej pięknoty. Na pewno sięgnę po trylogię kolejny raz.