Trochę mniej ciekawa,można się oderwać od czytania i dla urozmaicenia zastąpić inną,może ciekawszą pozycją.Pomimo to jestem wierna czarnej serii i już mam kolejną część.

Przyznam,że sięgając po książkę spodziewałam się jakiejś,biorąc pod uwagę wysokość ocen,dość dobrej historii o miłości.A te nasze polskie romanse są dla mnie zbyt słodkie,zbyt łzawe,często naiwne i mam opory przed nimi.I tu następuje miłe rozczarowanie,bo nie jest to typowa opowieść o miłości chociaż uczuć i emocji jest tam pod dostatkiem.Kochają się wszyscy:ona w nich i oni,a jest ich nawet trzech,w niej.I oczywiście kwestia wyborów,słusznych decyzji,walki o miłość i pogodzenie się ze stratą,czasem żal,że nic dwa razy się nie zdarza,że nie można czegoś naprawić.Bardzo przyjemnie się czytało.

To chyba już oczywiste,że nie zawiodłam się na kolejnej książce tej autorki i jest w niej wszystko to co lubię najbardziej:przede wszystkim skrajne emocje,nie tuzinkowe postacie,sporo z medycyny,trochę z ławy sądowej i duża dawka wiadomości o wilkach.No właśnie opisy tych ostatnich bohaterów początkowo mi przeszkadzały, ale trudno byłoby zrozumieć głównego bohatera bez tych zwierząt.I okazało się,że są to niezwykłe zwierzęta,wzbudzające podziw i szacunek. A jeśli chodzi o poruszane problemy to dotyczą one trudności związanych z podejmowaniem słusznych decyzji,odpo­wied­zial­nośc­i za innych,kwestia decydowania o życiu lub śmierci kogoś bliskiego.Na pewno książka warta przeczytania.

Nie zachwyciła,nie trzymała przy sobie jakbym tego oczekiwała i nie raz zaznała.Wystarczająco dobre oderwanie po lekturze kilku bardziej wciągających czy problemowych pozycji.Czyta się szybko i dość przyjemnie.

Niezwykła,poruszająca historia dwojga ludzi:on z chorobą psychiczną,ona zagrożona rakiem,a między nimi prawdziwe,nieskończone uczucie.Im samym jest bardzo trudno żyć z tymi obciążeniami,więc postanawiają nie mieć dzieci,i co? Oczywiście los chciałby inaczej.I tu zaczynają się tak zwane schody czyli trudne wybory,nieodwracalne decyzje.Przez większą część książki ocieramy się o śmierć,a jednocześnie prawie wcale nie ma tu Boga,i teraz pytanie komu łatwiej przez to przejść:temu kto wierzy i ufa,czy temu który zastanawia się czy jest coś dalej? To bardzo tkliwa opowieść,na prawie każdej stronie leją się łzy:szczęścia lub rozpaczy.Chociaż muszę przyznać ,że u mnie pojawiły się w zupełnie innym momencie.I jeszcze jedno spostrzeżenie:rzecz dzieje się w niewielkim miasteczku gdzie wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą,ale tak pozytywnie,nie dla sensacji lub plotek,bardzo się wspierają,pocieszają,razem spędzają święta i tak dalej,i właśnie zastanawiam się czy to możliwe,realne? Przyznam:czyta się bardzo dobrze,wciąga i zostaje w myślach.Polecam!