Nie czytam biografii, więc dlaczego ta? To było jedyne nazwisko, które pamiętałam, z tamtych czasów, z pośród tamtych ludzi. Góry przerażają, a jednocześnie przyciągają. Byłam parę razy w naszych górach i już czułam ogrom tych tworów, ich siłę, i przewagę. Tego się nie da zrozumieć, dlaczego ludzie z własnej woli, i tylko właściwie dla własnej satysfakcji walczą z tak potężnym żywiołem, walczą z własną słabością. Czułam przerażenie gdy wraz z kolejnymi ekipami zdobywałam kolejne ośmi­otys­ięcz­niki­. Chyba nie da się w domowych warunkach odczuć tego przenikliwego mrozu, wiecznych ciemności, halucynacji spowodowanych wysokością, ciągłym zagrożeniem, stałym ocieraniem się o śmierć. Książka świetnie napisana, niezwykłe zdjęcia uzupełniają wyobrażenia. Postać Jerzego Kukuczki wyjątkowa. Pełen szacunek! Lekturę polecam, niezapomniane wrażenia!

Książki tej autorki można brać w ciemno i być pewnym wysokiej noty. Tak też jest w tym wypadku. Czyta się z wielką przyjemnością, ciekawością i mnóstwem pytań. I oto chodzi, żeby nie było nudno!

Koniec trylogi i szkoda gdyż było przyjemnie. Ostatnia część była taka jaką lubię czyli trochę nieziemskich klimatów, sterowanie emocjami i czynami, przenikanie myśli i postaci. Dobry King!

O nie nie ! Historia mnie nie wciągnęła, nie wzruszyła, nie ma mowy o łzach! Z przerażeniem stwierdziłam, że kojarzy mi się z Grejem brrr! Chciałam coś lekkiego na święta, ale bez przesady , pewien poziom powinien być utrzymamy !Zawiodłam się!

Samolot bez bohaterki nie zachwycił mnie, nie wciągnął tak jakbym się spodziewała, niestety. No i ten tytuł dał trochę do myślenia. Owszem były fragmenty, które bardziej zaciekawiały np sam pomysł z jednym uratowanym niemowlakiem, jak z tego wybrnąć? Jednak toczyło się to wszystko zbyt niemrawo jak dla mnie oczywiście!