"Lato o smaku miłości" to przepiękna i wspaniała opowieść o relacjach rodzinnych, rozterkach, trudnych wyborach, walce o szczęście, poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, zawirowaniach miłosnych i nadziei na lepsze jutro. • Bohaterowie zostali rewelacyjnie wykreowani, nie są idealni, popełniają błędy i mają zwyczajne problemy, takie jak każdy z nas może mieć. Najbardziej polubiłam babcię Reginę - bardzo sympatyczna staruszka.🥰 Mimo poruszanych trudnych i życiowych problemów to historia jest lekka, idealna na lato i na odstresowanie się. Przyjemnie i szybko się czyta. Mnie się podobała i polecam.😊

"Apaszka w kwiaty jabłoni" to słodko - gorzka, życiowa, przejmująca, poruszająca i bardzo emocjonująca historia o rodzinnych sekretach, tajemnicach, trudnych decyzjach, zawiłych losach bohaterów, ale też o determinacji, miłości, przyjaźni i nadziei. Nie brakuje tutaj bólu i cierpienia, ale też radości i szczęścia. Akcja toczy się w dwóch przedziałach czasowych - w teraźniejszości i przeszłości. Autorka w powieści porusza trudne i ważne tematy. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani, są tacy zwyczajni i prawdziwi. Książkę czyta się z zapartym tchem, jest nieodkładalna i skłania do przemyśleń i refleksji. Ja jestem książką zachwycona.♥️ Warta jest przeczytania. Polecam.🥰

"Oblitus" to świetna i bardzo wciągająca książka. Tym razem wydarzenia z teraźniejszości przeplatają się z wątkami z 2010 roku, w którym wszystko się rozpoczęło. "Anioł" został wyeliminowany, "Kruk" nie żyje, został tylko "Nauczyciel". Kolejna zagadka, nowe tropy, pościg za odkryciem jego tożsamości, do tego dylemat Anki, zwroty akcji, ostry język, zabawne dialogi to wszystko sprawia, że książkę czyta się szybko i jest ona nieodkładalna. Choć według mnie ta część była ciut słabsza od dwóch poprzednich części, ale i tak była świetna. Polecam całą trylogię (Incognito, Occulta i Oblitus).

"Rakowiska" to mocna, przerażająca, wstrząsająca, poruszająca i emocjonująca lektura. Historię poznajemy w dwóch liniach czasowych - przed zabójstwem i po zabójstwie, które wzajemnie się przeplatają i obie są przerażająco smutne. Autorka przedstawia nam warstwę psychologiczną, która pozwala chociaż trochę zrozumieć emocje bohaterów, ich rozterki, problemy i smutki. Pokazuje, jak niewidoczne na co dzień problemy mogą narastać, prowadząc do katastrofy, której być może można było zapobiec. Niestety więcej jest pytań niż odpowiedzi. Autorka po raz kolejny porusza trudne i ważne tematy. Książka skłania do przemyśleń i refleksji. Za świetną pracę jaką wykonała Magdalena Majcher należy się 10. Polecam.

"Azyl dla pogubionych serc" to przejmująca i emocjonująca powieść o rewolucjach życiowych, nowych wyzwaniach, poszukiwaniu szczęścia, próbie odnalezienia siebie i wspomnieniach rodzinnych. Akcja toczy się bardzo spokojnie i powoli śledzimy losy bohaterów. Momentami troszkę gubiłam się, nie wiedziałam o kim mowa i o co chodzi, bo występuje tu duża ilość bohaterów. Fabuła prowadzona jest dwutorowo - czasy współczesne i czasy wojenne. Trochę jestem zawiedziona zakończeniem - nie podobało mi się. Książkę mimo wszystko dobrze się czytało i mogę polecić. Ale czy Wam przypadnie do gustu, to musicie ocenić sami.