Bardzo fajna młodzieżówka.

Jak takie... wulgarne i nudne dzieło może być tak popularne? Chyba to tylko świadczy o poziomie czytelników niestety.

Bardzo wciągająca. Polecam. • Styl mi odpowiada. • Parę rzeczy do których się przyczepię: • * chyba ze cztery razy "mijane Tychy" - żeby choć raz np. Pszczyna :) • * zwłoki sarny - no kurcze: zabita sarna albo truchło sarny • * mieszkali "na Podlesiu" - całe dzieciństwo jeździłam pociągiem przez Katowice Podlesie (albo Murcki :) i boleśnie rani słuch językowy jak to idiotyczne "w Ukrainie". W Podlesiu mieszkali, Pani Kańtoch, w Podlesiu - tak samo jak w Ligocie, w Szopienicach czy na Nikiszowcu :) • *no i kilka nielogiczności by się znalazło...

Obyczajowo druga część. Kryminał można czytać oddzielnie. Styl jest niezmiennie rewelacyjny. Super mi się czyta autorkę! Opowieść z zaskakującym rozs­trzy­gnię­ciem­. Jedyne co mi się średnio podobało to zbyt wymyślne zbrodnie. Jak na małą Islandię chyba za dużo psychopatów? Choć kto wie - ta izolacja, chów wsobny...

Nie zapamiętałam treści ani jednego opowiadania, tylko kilka pojedyńczych obrazów. • Dziwna literatura minimalistyczna i magiczna jednocześnie. • Bardzo dobrze się to czyta. Polecam.