„Niezgodna” autorstwa Veronicy Roth zaliczana jest do klasyki młodzieżowych powieści fantasy. I bardzo słusznie, muszę przyznać, bo jest to literatura na naprawdę dobrym poziomie. • Już na samym początku ujął mnie pomysł systemu dzielącego społeczeństwo na frakcje, a także, co za tym idzie, zjawiska występowania niezgodnych. Z wypiekami na twarzy śledziłam losy głównych bohaterów, ich problemy, wybory, błędy i naukę, którą z tych błędów w większości wyciągali. • Jeśli jest ktoś (a na pewno znalazłby się taki), kto uwielbia gatunek fantasy, a nie miał jeszcze styczności z „Niezgodną”, koniecznie powinien to nadrobić!

Wspaniała kontynuacja niezwykłej serii „Akademia Dobra i Zła”. Na pierwszą część trafiłam przypadkiem, na tę jednak czekałam z niecierpliwością. Przeczytałam – jak zwykle – bardzo szybko. Muszę powiedzieć, że nie zawiodłam się na Autorze. Druga część zdecydowanie klasą dorównuje pierwszej i pokazuje, że Soman Chainani naprawdę świetnie pisze. Dalsza historia Sofii, Agaty, Tedrosa i wszystkich pozostałych postaci jest barwna i obfita w przeróżne intrygujące wydarzenia. • Myślę, że każdy, kto przeczytał pierwszą część, zakocha się również w drugiej.

„Akademia Dobra i Zła” to książka, w której baśniowym świecie przepadłam już po pierwszych przeczytanych stronach. Fakt faktem, trafiłam na nią przypadkowo, w dodatku przyciągnięta okładką, ale liczy się fakt, że jednak znalazła się w moich rękach, i teraz jestem z tego naprawdę zadowolona. • Opowieść o Sofii i Agacie jest naprawdę wzruszająca, pełna akcji, bardzo często też szczera do bólu. Podoba mi się pomysł kontrastów: dobro – zło, księżniczka – wiedźma. • Książka miała jednak jeden minus: co jakiś czas podczas lektury nie mogłam się połapać, o co chodzi i danym fragmencie, musiałam czytać go kilka razy. Jednakże zdarzało się to sporadycznie. • Myślę, że „Akademia Dobra i Zła” jest jak najbardziej godna przeczytania.

Książkę „Twoja dusza była perłą” poleciła mi moja zastępowa Ala. Z ciekawością po nią sięgnęłam, ponieważ przyciągnął mnie nie tylko tytuł, ale i flaga Federacji Skautingu Europejskiego, znajdująca się na okładce. Nie czytałam wcześniej nic związanego z Federacją, do której zresztą od ładnych paru lat należę. • Tak więc podekscytowana zaczęłam czytać, a jak zaczęłam, tak za Chiny nie byłam w stanie przestać! Powieść Zbigniewa Mindy zdawała się być po prostu opisanymi autentycznymi przeżyciami kilku młodych ludzi. Aż dziw bierze, że dorosły mężczyzna może wręcz całkowicie rozumieć młodzież wraz z jej problemami życiowymi, przemyśleniami, nawykami i lękami. Urzekła mnie opowieść o Agnieszce i Krzyśku – z początku ich oddzielne historie, i późniejsza, gdy wreszcie ich znajomość rozpoczęła się, z czasem nabierając barw. Poznali się w skautingu – o czymś podobnym jeszcze nie czytałam. • Z czystym sumieniem mogę polecić tę książkę!