Sięgnęłam po tę powieść, by umilić sobie lekturą wieczorne chwile końcówki lata. I taka miała być. Lekka, wesoła, trochę frywolna. Sam tytuł sprawił, że pomyślałam, iż będę się dość dobrze bawić. • Akcja, pomimo tego, że dość wolno się toczy, wciąga, choć jest oczywista. Trzy kobiety, byłe żony tego samego męża zjednują swoje siły przeciwko niemu.I byłaby to najzwyklejsza powieść na letnie wieczory, gdyby autorka nie zasoczyła mnie całkowicie. I to zaskoczenie sprawia, że powieść nie jest zwykłym czytadłem, które po przeczytaniu odkłada się na półkę i o niej zapomina.

Opinie zamieszczone po obu stronach okładki zachęcają. Mnie również. Jednak zawiodłam się na tym thrillerze całkowicie. • Oceniłam na dwie gwiazki. Jedna, ponieważ pod koniec zaczyna się szybciej toczyć akcja. Druga, ponieważ mimo wszystko, doczytałam do końca. • Głowna bohaterka, Rachel, pijaczka, irytowała mnie na każdej stronie. Od początku właściwie nic nie pamięta, niczego nie rozumie, jest cały czas odurzona, pijana albo skacowana. • Dwie pozostałe, Megan i Anna, wcale nie wnoszą swoimi osobami świeżości. Obie z problemami, trochę socjopatyczne. • Cały czas nie mogę zrozumieć co Stephen King miał na myśli pisząc: "Znakomity thriller. Nie mogłem sie oderwać przez całą noc". • Ale to tylko moje zdanie :)

Powieść porusza trudne życiowe tematy z delikatną dozą humoru. Jak w życiu. Obok rodzinnych tragedii, jest również czas radość. • Miłosne rozstania, poszukiwanie swojego miejsca w życiu, relacje rodzinne, a wszystko to na tle wyjątkowego pokazu mody w Siedlcach.

Sięgnęłam po tę książkę jako polecaną na stronie biblioteki i nie zawiodłam się. • Świat po 11 września jest zupełnie innym światem. Największe mocarstwo globu, USA wprowadza w swoje agenturalne struktury nowy program antyterrorystyczny, Ścianę. Nie wszystkim służbom specjalnym jest on na rękę. • Rozpoczyna się walka podjazdowa o palmę pierwszeństwa i wpływy. • Polecam miłośnikom powieści dete­ktyw­isty­czny­ch i kryminalnych.

Trzeci tom "Alicji" zmęczył mnie bardzo. Zmusiłam się, żeby dokończyć sagę. Nie przemówiła do mnie działalność Alicji jako agentki brytyjskiej (?) ani dar wiecznej młodości, który pozwala ponad osie­mdzi­esię­ciol­etniej kobiecie wyglądać i zachowywać się jak trzy­dzie­stol­atka­.