Prosty, latwy w odbiorze język ksiazki, szybko sie czyta. Ciekawa historia, wczulam sie w losy bohaterki, jednak zbyt dużo opisow seksualnego wykorzystywania nieletnich stal sie dla mnie meczacy. To książka, ktora trudno ocenic. Z jednej strony wciaga, jest sie ciekawym jak potocza sie losy bohaterki, z drugiej mecza brutalne opisy i naiwnosc dziewczyny.

Książka, która na początku zaciekawia, potem trochę męczy, następnie na chwilę wciąga, by na końcu zostawić nas z refleksją nad życiem, ludzkimi wyborami. Każdy może zadać sobie pytanie, czy zmieniłby coś w swoim życiu, czy postąpiłby inaczej gdyby miał taką możliwość. Nie jest to może magiczna książka, ale na pewno bardzo refleksyjna.

To pamietnikarska opowieść autorki o dzieciństwie w komunistycznej a potem już wolnej Albanii. Świat zakłamania i absurdów, takich które przywołują skojarzenia z polskimi realiami z tamtych czasów. Lea wychowana w świecie pozornej miłości do Envera Hoxy, próbuje zrozumieć szyfry z rozmów dorosłych, ale odpowiedzi pozna gdy nastapi demokracja. Dzięki tej książce lepiej poznalam tożsamość Albanczykow, zrozumiałam jak wiele mamy z nimi wspólnego. Fascynująca i odkrywcza książka.

Czytałam okiem osoby, która mieszkała w tym niezwykle przyjaznym kraju jakim jest Rumunia. Każdy rozdział rozwija hasło lub temat związany z Rumunią - czasem pobieżnie, innym razem bardziej szczegółowo. Dla tych, którzy byli i znają Rumunie książka nie wniesie wiele nowej wiedzy poza ciekawostkami historycznymi, językowymi i medialnymi. Dla tych, którzy chcą poznać kraj, może być fajnym wprowadzeniem w temat.

Cudowna książka. Delia i Mark Owens sprawili, że poczułam jakbym naprawdę była w Afryce. Dosłownie poczułam emocje jakie się ma stojąc twarzą w twarz z lwem czy hiena. Wraz z Owensami cieszyłam się gdy nad Kalahari padał deszcz i świat budził się do życia a płakałam gdy tracili przyjaciół ze świata zwierząt. Bohaterami ich opowieści są zwierzęta, ale każdy ma tutaj swoje imię, nikt nie jest anonimowy. Opisywane tu relacje rodzinne i przyjacielskie wśród lwów czy hien, życie na sawannie autorów tworzy tak fascynującą całość, że nie można się oderwać. To pamiętnikarska książka przyrodnicza pisana przepięknym językiem. Bardzo polecam.