Cała trylogia Pięćdziesięciu twarzy Grey'a wywołała u mnie mieszane uczucia. Nie była najgorsza serią jaką miałam okazję czytać. Oceniałam ją między trzema a czterema punktami z dziesięciu. Myślę, że Pani James miała całkiem niezły pomysł na książkę, ale jednak temu nie podołała. Pisarstwo nie jest dla niej. Prawdę mówiąc, miałam nadzieję, że w Grey'u zawrze to, czego tak naprawdę brakowało w opowieści z perspektywy Anastasii. Tak się nie stało. • Minusem na pewno jest polskie tłumaczenie, które tylko pogrążyło do końca tę książkę. Nie wiem, jak coś takiego mogło pójść do druku. W książce rażą wszelakie błędy. Przykład? Odmiana słowa "Portland" -> "Portlandzie", "Portlandu". Nie mogłam wyjść z szoku, że ktoś pozwolił, aby książkę w takiej formie wydać. Kolejna wpadka to spolszczenie imienia Anastasia. Raz było napisane "Anastasii", a innym "Anastazji". Nie sądzicie, że przydałoby się zdecydować jaka forma imienia będzie w książce? To wstyd dla wydawnictwa. Jeśli chcecie przeczytać tę pozycję, to czytajcie tylko w oryginale. Zapewniam Was, że jest o niebo lepsza niż w polskim tłumaczeniu. • Erotyk? Jeśli już to bardzo słabo napisany. Odnoszę wrażenie, że wszystkie sceny seksu są opisane lepiej w trylogii Pięćdziesięciu odcieni. Spodziewałam się większej ilości opisów jakichkolwiek scen w roli głównej z Christianem. Ta książka nie jest jedną z najgorszych. Właściwie podobał mi się wątek z tajemnicą Christiana, jego życiem i tym, co właściwie doprowadziło go do takiej demoralizacji. Ale! Byłoby o wiele lepiej, gdyby autorka to właśnie na tym się skupiła. Wiele wątków nie pokrywało się z opowieścią Any, a powinny być chociaż trochę podobne, prawda? Pod tym względem to również minus. • Styl pisania autorki nie jest wybitny. Nie jest nawet bardzo dobry. Czasami miałam wrażenie, że nawet ja bym lepiej napisała tę książkę. Zdania są proste, niezbyt skomplikowane, ale nie mogę zarzucić książce, że jest nudna. Całość czyta się szybko. • Czy książka ma jakieś plusy? Tak. Już sam fakt, że to historia opowiedziana z perspektywy Christiana stanowi dużą zaletę tej książki. Mimo że pisanie to nie bajka pani James, uważam że nie poległa na całej linii pisząc tę książkę. Zyskała wielu fanów, wiele kobiet zwariowało na punkcie Christiana, więc może to świadczyć o tym, że nie wszystko poszło na marne. Drugi plus to okładka. Minimalizm, czyli to co lubię. I trzeci, ostatni plus daję za niektóre cytaty, które pojawiły się w książce. • Czy sięgnę po kolejne dwie części jeśli powstaną? Tak. Choćby po to, aby przekonać się jak są napisane i co autorka w nich zawarła. Jednak nie pokładam w nich dużych nadziei.

Nie pamiętam dokładnej daty zakupu tej książki. To był impuls, chciałam mieć coś, co będzie związane z moim idolem. Tak. Również pokochałam One Direction. Jednak nie zaliczam się do Directionerek. Szanuję chłopaków za ich miłość do muzyki, za teksty, które tworzą oraz pozytywną energię, którą zarażają wszystkich wokół. • Na pewno każdy z Was słyszał o One Direction, przynajmniej raz w życiu całkowicie przypadkiem usłyszał jakąś piosenkę spośród czterech albumów. Ich muzykę pokochały miliony, jednak wiele osób też ich znienawidziło. • Książka o Niallu Horanie jest nieautoryzowaną biografią stworzoną przez Danny'ego White'a. White jest znanym pisarzem i autorem licznych publikacji, najchętniej pisze o gwiazdach show-biznesu. Młody Irlandczyk skradł serce niejednej dziewczynie. Biografia jest podzielona na dziewięć rozdziałów, są to m.in. "Początek", "Droga ku sławie", "This is us" oraz obszerne artykuły o udziale w X-Factorze. • Nie jestem fanką biografii osób, które ciągle się rozwijają. Myślę, że coś takiego można tworzyć już po zakończeniu kariery. O One Direction powstało wiele takich książek, jednak tylko niektóre nadają się do przeczytania. Akurat tę czytało mi się bardzo przyjemnie. Znajdziemy w niej dużo zdjęć w wysokiej jakości, tekst nie zlewa się przez dobry dobór czcionki, a całość jest opatrzona ładną okładką. Do biografii został również dołączony plakat. • Sama treść nie odrzuca. W książce znajdziemy wiele faktów z życia Nialla, o których nie mówi się na co dzień. Możemy poznać jego historię od samego początku, zobaczyć, jak wszystko wyglądało w X-Factorze. Co może irytować? Ciągłe zwroty "zespół Nialla", czy kilka wpadek dotyczących kariery chłopaka oraz co jakiś czas jakaś literówka w imieniu, czy nazwisku jakiejś gwiazdy związanej z zespołem. • Całość stanowi na pewno niezwykłą gratkę dla każdego Directionera. Książka była reklamowana jako "Fascynujący portret uwielbiającego zabawę i dobre jedzenie idola nastolatek". Czy fascynujący? Wątpliwe. Jednak wielu fanów chętnie przeczyta tę biografię młodego Irlandczyka. Chciałabym też w przyszłości przeczytać biografię Harry'ego Styles'a, również z tego wydawnictwa. • 97books.blogspot.com/

Lea Michele jest kolejną osobą, którą podziwiam. Ma dobre serce, fantastyczny głos, wspaniały kontakt z fanami i w dodatku jest obiecującą aktorką młodego pokolenia. Gdy tylko usłyszałam, że Lea wydała książkę nie mogłam się wręcz doczekać aż będę mogła ją przeczytać. • Na pewno niektórzy z Was kojarzą serial "Glee". Lea zagrała tam jedną z głównych ról, która przyniosła jej niesamowitą sławę. Kto interesuje się jej karierą z całą pewnością wie, że Lea już od dłuższego czasu zaraziła się bakcylem do prowadzenia zdrowego stylu życia. • Ja jestem zachwycona tym poradnikiem. Lea opowiada o swoim dzieciństwie, o swojej największej idolce - Barbrze Streisand, o ulubionych zajęciach czy rzeczach. Ta książka stanowi wspaniałe źródło informacji o Lei. Aktorka dzieli się poradami dotyczącymi mody, makijażu lub zdrowego stylu życia. Chętnie prezentuje nam przepisy na swoje ulubione potrawy, m.in. na wegańską kanapkę jalapeno z grillowanym serem, śród­ziem­nomo­rski­e nachosy, czy też na pełnoziarnistą pizzę z cykorią, parmezanem, truflami i jajkiem sadzonym. Sama nie miałam jeszcze okazji wypróbować żadnego z zapisanych przepisów, ale w najbliższym czasie zamierzam to zmienić. Mam wielką ochotę na pizzę i wrap z warzywami. • Opowiada także, jak wygląda jej życie w trasie lub, gdy ma kilka dni wolnego. Żałuję tylko, że tak mało znalazło się o Cory'm, jej zmarłym narzeczonym. Trochę szkoda, że pojawiły się tylko trzy linijki w podziękowaniu. Wiem, że dla Lei była to niezwykle przykra sytuacja, jednak cieszę się, że fani tak bardzo ją wspierali. • Książka zawiera mnóstwo zdjęć w wysokiej rozdzielczości. Myślę, że dodaje to uroku poradnikowi, ponieważ możemy sobie przypomnieć (lub dopiero zobaczyć) jak Lea prezentowała się w młodości, na czerwonym dywanie bądź też podczas kręcenia Glee. Zdjęcia są szczególnie przydatne przy rozdziale "Być w formie", w którym Lea pokazuje nam jak wykonać poszczególne ćwiczenia. • Ten poradnik polecam każdemu. Nawet jeśli nie jesteś fanem Lei, to możesz do niego zajrzeć, ponieważ znajdziesz tam wiele przydatnych trików i porad dotyczących różnych sfer. Począwszy od dbania o cerę, przez przygotowanie fit śniadania, a zakończywszy na piosenkach idealnych do ćwiczeń. • 97books.blogspot.com/

Literatura erotyczna ma to do siebie, że nie jest przeznaczona dla wszystkich. Ma zarówno swoich zwolenników, jak i przeciwników. Jak to jest ze mną? Otóż lubię różnorodność. Mogę sięgnąć po książkę o lekkim zabarwieniu erotycznym, ale nie mam nic przeciwko nieco pikantniejszym historiom. Oczywiście o ile są ciekawe i mają niebanalną fabułę. • Pierwszy tom z cyklu Alex Kennedy odpuściłam. Wymiękłam po kilkunastu stronach i pomyślałam, że to nie moja bajka. To było swoiste zderzenie z rzeczywistością, bo nie byłam w stanie czytać o czymś, co po prostu mnie odrzucało. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Megan Hart i nie powiem - zawiodłam się nieco. Postanowiłam jednak dać drugą szansę tej autorce i sięgnęłam po kolejny tom z tej serii. Właściwie można pominąć tom Trzy oblicza pożądania, ponieważ pod koniec drugiego z łatwością można się domyślić, o co chodziło w całej historii. • Przyznam, że bardzo szybko przeczytałam Nagą. Fabuła wydała mi się o wiele ciekawsza niż w poprzednim tomie, którego nie mogłam wręcz przetrawić. Znowu mamy do czynienia z Alexem Kennedy'm, tylko że tym razem nie gra on pierwszych skrzypiec. Tutaj skupiamy się na Olivii - głównej bohaterce, której pasją jest fotografia. Jakiś czas temu rozstała się z chłopakiem, który okazał się gejem. Mimo wszystko pozostają przyjaciółmi. Alexa spotyka właśnie u niego. Szybko znajdują wspólny język. Bohater szuka mieszkania, w którym mógłby się zatrzymać na jakiś czas. Dziwnym trafem właśnie u Olivii jest wolny kącik. Banalne, prawda? Jednak mogę wybaczyć to autorce. Trzeba było jakoś zacząć drugi tom, a nic lepszego nie mogła wymyślić. • Może spotkanie Olivii i Alexa jest banalne, może cała historia nie trzyma w napięciu, ale książka ma naprawdę dużo plusów! Wystarczy uważniej czytać, aby dostrzec choć niektóre z nich. Autorka nie przeszła obojętnie obok takich tematów jak: rasizm, alkoholizm, niechciana ciąża czy homoseksualizm. Przewijają się one przez całą opowieść. Seks jest tylko wisienką na torcie. Co jakiś czas irytowało mnie używanie pospolitych nazw części ciała, ale przełknęłam to. • Jako, że nie przeczytałam pierwszej części, to zakończenie było dla mnie wielkim zaskoczeniem. Nie spodziewałam się tego, właściwie nigdy o tym bym nie pomyślała. Po odłożeniu książki zaczęłam składać wszystko w całość. Przypominałam sobie krok po kroku wszystkie momenty i pomyślałam "Faktycznie, ta sytuacja na to wskazywała". • Olivia to bohaterka, którą byłabym w stanie polubić. Realizuje swoje pasje, fantazjuje, marzy, kroczy do przodu. Odbieram ją bardzo pozytywnie. Mimo wszystko nie jestem przekonana do postaci Alexa. Może to dobry facet, trochę zagubiony, jednak chyba jego "przeszłość" tak mnie odrzuciła. Nie mniej jednak nie jest źle. • Książkę mimo kilku minusów polecam. Nie jest może wysokich lotów, ale małe mankamenty da się z całą pewnością przełknąć. Ogromny plus daje za opisywane sceny fotografowania innych (takie moje lekkie zboczenie, bo naprawdę mnie zauroczyły). Mam nadzieję, że kolejne książki Megan Hart mnie nie zawiodą i z przyjemnością będę do nich wracała.

Nigdy nie miałam dużej styczności z twórczością Ewy Nowak. Kiedyś, gdy byłam młodsza, czytałam jej dwie książki: "Nasze" oraz "Środek kapusty". Gdy nadarzyła się okazja, aby wziąć udział w Miętowym Wzywaniu nie zwlekałam i dołączyłam do pozostałych. Pomyślałam, że wybór książki "Mój Adam" będzie najlepszym pomysłem. • Nie mam okazji czytać opowiadań. Zazwyczaj sięgam po rozbudowane książki, ponieważ mogę bardziej zżyć się z bohaterami. Nie mniej jednak, opowiadania poruszają ważne tematy, które są obecne w naszym społeczeństwie już od dawna. Jestem zawiedziona, że niektóre z opowieści skończyły się w takich momentach, bo miałam ochotę czytać je dalej. • Książka "Mój Adam" zawiera dwanaście krótkich opowiadań. Każde z nich porusza problem, który może dotyczyć każdego z nas. Bohaterami są postacie z innych powieści Pani Ewy Nowak, jednak ja nie miałam z nimi styczności. Nie zaburzyło mi to jednak czytania całości. • Najbardziej spodobały mi się dwa opowiadania, nad którymi zastanowiłam się nieco dłużej. Są to "Co ja właściwie zrobiłam?" oraz "Kogoś trzeba poświęcić". Nikt nie chce być kimś drugim, chce zawsze być na pierwszym miejscu bez względu na wszystko. Ale co jeśli grę wchodzi druga kobieta, a mężczyzna nie traktuje nas w ogóle poważnie? Czy warto być tą drugą? Zdecydowanie nie. Nie lubię egoistów, nie lubię dwulicowości, nie lubię ludzi, którzy gromadzą w sobie tylko negatywne emocje i uważają się za lepszych. Książka ma dużo plusów. Pani Ewa ma lekkie pióro i sprawiła, że już od pierwszych słów zakochałam się wręcz w tych opowiadaniach. Lubię książki, które skłaniają do większych rozmyśleń lub do refleksji nad danym tematem. • Nie ma sensu, abym opisywała o czym opowiadają. Każde opowiadanie porusza inny problem. Jedyne, co łączy te wszystkie opowieści, to narracja pierwszoosobowa oraz to, że głównymi bohaterkami są dziewczyny/kobiety. Zdecydowanie zachęcam do sięgnięcia po tę książkę! Nie pożałujecie swojego wyboru. Sama mam w planach przeczytać całą serię Miętową. • Cała oprawa graficzna książki przypadła mi do gustu. Jest jedną z oryg­inal­niej­szyc­h, jakie miałam okazję widzieć. Poszczególne elementy są widoczne i nie zlewają się z tłem. Nie mamy problemu z odczytaniem tytułu oraz autora. Czcionka użyta w książce nie utrudnia czytania. Wszystkie książki z serii Miętowej są utrzymane w takim klimacie. • Pani Ewa Nowak jest jedną z tych autorek, obok której nie można przejść obojętnie. Po przeczytaniu tych dwunastu historii dotarło do mnie, że trzeba stawiać czoła problemom, a nie się załamywać. To do niczego nas nie doprowadzi. Nie możemy się poddawać, bo są ludzie, którzy w nas wierzą. Nawet my sami powinniśmy w siebie uwierzyć.