Pierwsza żona " to jest najlepsza powieść tej autorki jaką ostatnio czytałam • Bailey i Logan spotykają się podczas urlopu na Karaibach i po kilku tygodniach znajomości biorą ślub i wyjeżdżają do Luizjany, do rodowej posiadłości Logana, który posiada tam również stadninę koni. • Tu spotyka się z niezbyt ciepłym przyjęciem ze strony siostry Logana, później okazuje się, że poprzednia żona Logana go opuściła (Komendant miejscowej policji twierdzi, że została zamordowana i to przez własnego męża) • Z czasem poznaje tragiczną historię rodziny swojego męża (brat i ojciec popełnili samobójstwo, matka została zamordowana), siostra Logana i pracownicy farmy, po trochę opowiadają jej o zaginionych w okolicy dziewczynach a komendant policji twierdzi że zaginione dziewczyny zamordował jej mąż. I wszystko na to wskazuje....Bailey zaczyna tracić wiarę w niewinność męża. • Do tego ona ulega tajemniczemu wypadkowi, ma amnezję , nie pamięta wypadku, nie wierzy mężowi, czuje się zagrożona....a siostra Logana tylko utwierdza jej strach. • Super thriller, bez brutalnych scen, za to autorka potrafi mistrzowsko grać na naszych uczuciach i sprawia, że po prostu czujemy zagrożenie,strach i zbliżające się niebezpieczeństwo. • A zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło.

"Opętanie" może nie trzyma w napięciu, ale za to ile się tu dzieje. • Mira podczas huraganu Katrina straciła męża i choć minęło już kilka lat, ciągle go kocha , wciąż o nim myśli i chociaż stara się odzyskać spokój ducha, ktoś stara się doprowadzić ją do obłędu. • Tymczasem do miasta przyjeżdża przyjaciel jej męża Connor i stara się pomóc jej rozwiązać tajemnicę coraz większej ilości morderstw powiązanych z jej osobą. • Niestety on i ona stają się głównymi podejrzanymi. • Choć początek mało interesujący,bo akcja rozkręca się dopiero od połowy, ale wtedy już nie można się od książki oderwać. • Strasznie dobrze się czyta, liczne zwroty akcji, mnóstwo domysłów, wszyscy bohaterowie są podejrzani no i zaskakujące zakończenie....

Za cudze grzechy" bardzo mnie rozczarowała. • Nie jest zła, ale w porównaniu z pierwszą częścią o wiele gorsza żeby nie powiedzieć czasami nudna, nie przyciągająca uwagi. A dzieje się tak za sprawą dużych przeskoków czasowych. To co dzieje się w życiu bohaterów pokazane jest urywkowo, tak jakby autorka nie miała pomysłu na ich życie. • Brak rozbudowanej fabuły, brak akcji, brak emocji.Nie wzrusza, nie wciąga, nie przykuwa uwagi. Gdzie te zapowiadane na okładce namiętności, gdzie pełne przygód podróże? • Za to dużo o sytuacji politycznej, o wywrotowcach, socjalistycznych rewolucjonistach, terrorystach i wybuchających bombach. Mnie to nudziło. • Dopiero pod sam koniec zapowiadała się ciekawa akcja i zaczynało się być ciekawie ale autorka zdecydowała się zakończyć powieść w najciekawszym momencie. A szkoda, bo teraz muszę czekać nie wiadomo jak długo na dalsze części, bo oczywiście będę dalej czytać ten cykl z nadzieją, że będzie bardziej ciekawy.

"Umarli nie kłamią" to nie jest taki klasyczny kryminał, raczej kryminał psychologiczny, ale mnie bardzo wciągnął i bardzo mi się podobał. • Tu akcja rozgrywa się w Szkocji, w starym zamku, gdzie bohaterka przyjeżdża do swojego przyjaciela (który się w niej podkochuje) aby wyleczyć się po postrzale w głowę, w skutek którego straciła głos. Jej narzeczony zostaje w Stanach i bardzo nie podoba mu się pomysł Taylor. I ma rację, bo jej przyjaciel wyjeżdża do Londynu, a ona zostaje prawie sama w zamku (tylko ze służbą i psychoterapeutką), a jej zdrowie zaczyna się pogarszać. Zdaje sobie sprawę, że ktoś próbuje ja zabić. • Fajnie się czyta. Może nie ma tu zbyt wiele sensacji, nie ma morderstw, ale ciągle wyczuwa się stan zagrożenia, stan niepewności i tajemnice. No i zakończenie jest świetne

"Kamienica przy Kruczej" to powieść, gdzie teraźniejszość splata się z przeszłością . Powieść o zwykłych ludziach ze zwykłej warszawskiej kamienicy, których losy są ze sobą w dziwny sposób powiązane i to nie tylko podczas wojny, ale i później przez wiele lat po jej zakończeniu. • To przede wszystkim powieść o matce i córce. • O matce, która musi opuścić podczas wojny swoje własne, ukochane dziecko dla jego dobra. • O córce, która dopiero jako 10-letnia dziewczynka dowiaduje się, że ma inną matkę, od tej którą zna i kocha. • To powieść o tragicznych losach matki podczas wojny, i zwyczajnym, chociaż bardzo skomplikowanym życiu córki już w powojennej Polsce. • Świetnie napisana powieść w takim spokojnym, gawędziarskim stylu, która opisuje najważniejsze wydarzenia kilku lokatorów kamienicy przy Kruczej. I mimo że obejmuje kilkadziesiąt lat, czyta się z wielkim zainteresowaniem, a ci ludzie stają się nam nagle bardzo bliscy. • Piękna i wzruszająca, najbardziej okres dotyczący wojny , który wyciska z oczu nieproszone łzy.