"Zbuntowane Serce" to druga część książki opisująca losy Gii i Rusha. • Jak pierwsza część w/g mnie była nudna, tak druga część wciągnęła mnie mocno i utrzymała poziom. Tutaj dramat goni dramat... • Uczucie, które niespodziewanie narodziło się między Gią a Rushem, okazało się czymś mocniejszym od zwykłej letniej miłostki, lecz nie było im dane po prostu cieszyć się swoją miłością. Musieli zmierzyć się z cierpieniem i dokonać trudnych wyborów.Rush musi wybrać miedzy miłością a nienawiścią. Czy taki wybór w ogóle istnieje? • Książka jest pełna wzruszeń: bólu, miłości, strachu i zazdrości, śmiechu, radości, smutku i płaczu. • Książka ta jest bardziej emocjonalna, idealnie opisuje uczucia i to co siedzi w głowach bohaterów na rozdrożu ich życia. Jednak nie brakuje też pikantnego języka i seksualnych podtekstów. • Książkę czyta się dobrze i szybko.

Lubię wspólne dzieła Penelope Ward oraz Vi Keeland, ale muszę z przykrością przyznać, że to nie przypadło mi do gustu. • Gia - wychowana przez ojca, młoda pisarka. Pewnego razu zastępuje przyjaciółkę w pracy bez wiedzy jej szefa. Nie radzi sobie za dobrze w roli barmanki, jednak zwraca na siebie uwagę właściciela i zyskuje nową pracę. • Rush - wychowany przez matkę, z ojcem i bratem nie ma dobrych relacji. Wie, co to bieda, jednak teraz dobrze mu się powodzi, bo odziedziczył spory majątek po dziadku. Pracownicy się go trochę boją. Ma swoje zasady, nie łączy pracy i życia osobistego. Jednak Gia wywołuje w nim emocje, o które by się nie podejrzewał, (chce się nią opiekować, chronić ją, boi się, że może ją zranić, pierwszy raz myśli o kimś poważnie). • Gia i Rush powoli się poznają i zbliżają do siebie, jednak pewna noc sprzed kilku tygodni, (którą Gia spędziła z nieznajomym, który ją oczarował a następnie oszukał), nie będzie bez znaczenia... • Historia lubi płatać figle i jak każda historia miłosna musi mieć pod górkę • Jak dla mnie to ta książka była po prostu nudna. Sama koncówka była lepsza i zaciekawiła mnie, dlatego sięgnę po drugą część. Ale to za mało żeby powiedzieć że książka była dobra. • Bardzo lubię postacie z mocnymi charakterami, ale tu ich nie znajdziecie. Czuję się rozczarowana - zarówno bohaterowie, jak i książka są nijakie. • Czytało się szybko. Jest to niewymagająca lektura.

Lubię książki Przemysława Piotrowskiego za styl, język i poruszane tematy. Jednak Matnia, pomimo ciekawego tematu, rozczarowała mnie na pełnej lini. Tym razem zawodzi forma, warsztat językowy, płytkość poruszanego tematu, jak również portrety głównych bohaterów… ma się wrażenie, że ktoś inny napisał tę książkę. • Główna bohaterka przez całą książkę pije tylko herbatę spaceruje i zasuwa zasłony. • Powieść z dobrym pomysłem, jednak większość treści stanowią opisy długie i niepotrzebne. Naiwne zachowanie i myślenie Zuzy może być przestrogą dla młodych kobiet i dziewczyn, że w życiu nie ma "księciów z bajki". • Jak dla mnie, książka jest po prostu nudna. Nie odczuwałam żadnych emocji. Dopiero ostatnie 50 stron mnie zaciekawiło. • Ale to jest za mało żeby powiedzieć że książka była dobra.

"Ogniste serca" to ta sama historia, krórą znacie pod nazwą "Boys from hell". Po jej wznowieniu zyskała nowy tytuł. Zaczynając czytać nie wiedziałam, że to drugie wydanie tej książki. • Anna Scott wraca do rodzinnego miasteczka. Jej ojciec jest burmistrzem, przez co dziewczyna nie jest lubiana przez rówieśników i przez wszystkich traktowana z dystansem. Pewnego razu spotyka Jaxa, który przewodzi grupie harleyowców oraz prowadzi pub. Wbrew mylnym pozorom jest on mężczyzną, który ceni wartości rodzinne, szuka prawdziwej miłości i jest skory do poświęceń dla swoich bliskich. Między tą dwójką od początku iskrzy i coś ich do siebie przyciąga. Postanawiają dać sobie szansę i zostają parą. • Lektura opowiada o trudach miłości, niełatwych decyzjach, o osobistych pragnieniach, poświęceniu i poszukiwaniu własnego szczęścia i miejsca na ziemi. Autorka porusza tutaj kilka ważnych kwestii, m.in. samotność wynikającą z różnic społecznych, brak akceptacji jakiejkolwiek odmienności, potrzebę bliskości drugiego człowieka, szczególnie rodziców, a co najważniejsze- to że miłości nie przeszkadza wiek, status czy pochodzenie, bo każdy na nią zasługuje, trzeba tylko o nią zawalczyć. • Wg mnie to bardziej młodzieżówka ale z większą dawką scen miłosnych. Napisana jest prostym i lekkim językiem. Czyta się dobrze i szybko. Młodszym czytelnikom na pewno się spodoba.

"Pokot" jest to już trzeci cykl z Sikorą i Bieleckim w duecie. • We Wrocławiu po raz kolejny grasuje seryjny morderca. Tym razem giną najmłodsi, czyli dzieci. • Śledczy chcą jak najszybciej złapać sprawcę, by uniknąć niepotrzebnej paniki. Kiedy w końcu Sikora wraz z zespołem poznają tożsamość mordercy, osoby wysoko postawione robią wszystko, by zamieść sprawę pod dywan. Dla Sikory to jedno z najtrudniejszych śledztw, bowiem bardzo mocno rzutuje ono na jego prywatne problemy, ale zrobi wszystko, by winny został ukarany. • Pan Piotr porusza trudne, wręcz kontrowersyjne tematy. Brutalne, krwawe sceny, szczegółowe opisy, wulgaryzmy, polityczny żargon. Niewyobrażalne okrucieństwa, dramat rodziców, mroczne tajemnice. • Niemniej w książce nie ma nic co może jakoś mocno zadziwić, czy wbić w fotel, no chyba że mówimy o samym zakończenu, które niejako wymusza przeczytanie następnej części. • Ogólnie książka nie była zła, ale nie "porwała" mnie,nie trzyma w napięciu. Czyta się lekko i szybko.