Książka „Krew z krwi” porusza bardzo trudny temat, śmiertelnie chorego dziecka które potencjalnie można wyleczyć, jednak lekarstwo jest nieludzko drogie. • Ta pozycja bardzo mnie rozczarowała. • Przede wszystkim po kryminale spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Owszem, w książce poruszany jest bardzo ważny temat, ale gdybym chciała poczytać o walce rodzica z chorobą dziecka, to poszukałabym książek o tej tematyce, podczas gdy z opisu książki wynikało coś zupełnie innego. Tutaj przez 90% książki czytamy wywody ojca o chorobie jego syna Leosia. Autor skupia się głównie na rodzinnej tragedii wplata w to • morderstwa kilku osób jednakże nie rozpisuje się na temat tych morderstw. • Minus też jest taki że momentami zdania składane są tak jakbym czytała opowiadanie z gimnazjum. No i te powtórzenia które doprowadzały mnie do szału. Zakończenie zaskakujące i na pewno nieprzewidywalne. Dlatego czytelniku- jeśli spodziewasz się typowego kryminału P. Piotrowskiego to muszę cię rozczarować.

"Jeden błąd" to historia Dominiki, grzecznej i poukładanej młodej kobiety tuż po studiach z polonistyki. Jej marzeniem jest zostać nauczycielką, ale jej narzeczony woli, by zajmowała się domem. Jak widzicie, coś w ich relacji jest nie tak. I co zrobiła z tym Dominika? Musicie przekonać się sami. • Ukazana jest tutaj trudna i zarazem zakazana miłość, dwojga ludzi. Bohaterowie mają swoją historię oraz swoje problemy jednak gdy się spotykają ich osobiste problemy nie są tak ważne, jak problemy tej drugiej strony. Chcą sobie wzajemnie pomóc, nie zważając na to czy któreś z nich ucierpi. • Książka nie była zła, chociaż momentami irytowała mnie postać Dominiki, jej niedojrzałość emocjonalna i jej przesadny altruizm. • Na minus jeszcze zakończenie, postępowanie Dominiki sięgnęło granic absurdu, których już wytłumaczyć nie umiałam. • Ogólnie podobała mi się i przeczytałam ją szybko, bo fabuła mnie wciągnęła.

Jake pracuje jako ochroniarz i dostaje zlecenie ochrony Camille, córki bogatego potentata. Dziewczynie to się nie podoba, bo jest niezależną osobą. Jednak z czasem zbliżają się do siebie. Potem wychodzą na światło dzienne różne brudne sekrety i robi się niebezpiecznie. • Nie porwała mnie ta historia. Choć zaczęła się bardzo ciekawie, to potem było coraz gorzej i skończyło się na tym, że męczyłam książkę przez ponad dwa tygodnie. • Całość jest drętwa i mocno naciągana. Jest trochę pikantnych scen erotycznych. • Przez trzy czwarte kompletnie nic interesującego, godnego uwagi, się nie dzieje. Akcja dłuży się, niemiłosiernie przeciąga, zapełniając strony nudnymi dialogami, opisami i sytuacjami, które w ogóle nie wpływają na dalsze losy bohaterów (swoją drogą nie szczycą się ani dobrze wykreowanym charakterem, ani oryginalnością). Zakończenie trochę ratuje ogólne wrażenie, ale nie na tyle bym mogła tę książkę ocenić jako dobrą. • Jakoś ciężko i długo mi się ją czytało.

"Cud grudniowej nocy" to historia pięciu kobiet, których losy łączą się ze sobą. Każda z nich doświadczyła jakiegoś cierpienia, o którym ciężko zapomnieć. • Nie jest to typowa świąteczna historia. Ta historia jest przepełniona bólem i cierpieniem. Każda z bohaterek stoi na życiowym zakręcie. Ale czy w smutku i trudnościach życia pozostajemy całkowicie sami? Może obok nas znajdzie się ktoś życzliwy? Mimo trudnych tematów, które zostały poruszone w tej książce, daje ona nadzieję i światełko w mroku • Ta książka jest taka prawdziwa, zwykła, normalne życie z pełnym wachlarzem emocji. Pełna wzruszeń, dramatów i mocy odpuszczania oraz wybaczania opowieść o tym jak ważna jest rodzina. Nie mamy wpływu na to co zdarzy się w naszym życiu, ale mamy znaczący wpływ na to, co zrobimy dalej. • Polecam mocno, niezależnie od pory roku.

,Nieodgadniona" czyli kontynuacja powieści ,,Nieodnaleziona". • Mówiąc szczerze, więcej się po niej spodziewałam, książka nie zrobiła na mnie pozytywnego wrażenia. • Ani nudna, ani męcząca, ani barwna, ani ciekawa. Granice absurdu chyba zostały dotknięte. Po Nieodnalezionej, która mnie nie porwała ta jest po prostu nijaka. Ot po prostu: przeczytałam. I to by było wszystko. • Nie czuję żadnej satysfakcji z przeczytania jej, taki sobie kolejny średniak. • Czyta się szybko.