Historia dziewczynki z dobrego domu i bad boya. • Książka przeciętna, nie poruszyła mnie. • Nie polubiłam ani Rule'a ani Shaw, ani w ogóle nikogo w tej książce! Chemii między bohaterami brak. • Niby nic bardzo irytującego w niej nie ma, ale efektu wow też nie widać. • Kolejne czytadło o którym zapomnę po jednym dniu.

„Jeden wieczór w Paradise” to książka opowiadająca o ludziach, którzy po wielu latach małżeństwa zaczęli się od siebie oddalać. • Rutyna, codzienność, nuda, niezrozumienie, wystudzone uczucia... Tak często wkradają się do związku. Jak im zaradzić, czy jest na nie jakaś recepta? • .Autorka poprzez skomplikowaną sytuację głównej bohaterki, uświadamia że małżeństwo działa bez zarzutu tylko wtedy, gdy spełniane są potrzeby obu stron. • "Jeden wieczór w Paradise" nie jest lekturą łatwą, ale bardzo życiową i skłania do głębszych refleksji i przemyśleń. • Jak dla mnie nic szczególnego, szczerze mówiąc trochę się wynudziłam... • Przyjemna, ale nie zachwyca. Po tę powieść powinny sięgnąć osoby obojga płci, by poczuć, zrozumieć, dostrzec...

"Fu#k up" to 3 już książka z serii "Fighter" Pauliny Świst. • Jak zwykle u Pauliny w powietrzu latają iskry, ostry język,cięte riposty, ostry seks a gdzieś w tle przewija się intryga kryminalna. • Mimo, że lubię książki Świst to mam wrażenie że robią się one coraz nudniejsze, powtarzalna akcja, duuużo seksu (aż do znudzenia), powtarzalny schemat. • Całość , mimo moich szczerych chęci, nie zachwyciła mnie tak, jak poprzednie tomy. Czegoś mi tutaj zabrakło. • Ale i tak czytało się dobrze. • Jeśli szukacie czegoś na odmóżdżenie i relaks to śmiało, jeśli zaczytujecie się tylko w ambitnych książkach, literaturze pięknej i noblistach to nie ma sensu.

Jak to u Pauliny Świst - jej książki się lubi albo omija szerokim łukiem. • Ten kto choć raz sięgnął po książkę Pauliny Świst, ten wie, że raczy nas mocnym, dosadnym językiem, ciętymi ripostami, namiętnym seksem i dużą ilością wulgaryzmów. Jest prosto, kiczowato i ostro. Są przepychanki słowne, niby głupie, a jednak fajne. • Ja, pomimo że czasami coś mi tam lekko przeszkadza , chętnie czytam bo jest przyjemnie i zabawnie.

Spodziewałam się czegoś więcej po tej książce, szkoda, bo początek zapowiadał się ciekawie. • Oklepany motyw główny, mało zwrotów akcji, bohaterowie płascy, nie czułam chemii między nimi. • Bardzo długie opisy za to mało dialogów. • Gdyby wyrzucić infantylne przemyślenia głównej bohaterki, powtarzalne opisy wyglądu pana idealnego oraz zrezygnować z miliona przymiotników, to historia mogłaby być ciekawa. • A tak, jest nudna i irytująca. • Ile bowiem można znieść niemal identycznych opisów gościa o czarnych włosach, idealnym prostym nosie, pięknie wykrojonych ustach i dołeczkach, a do tego w drogim garniturze opinajacym się na jego idealnych mięśniach, i jeszcze do tego o głosie sprawiającym, że spadają majtki i cudownym charakterze? • Te opisy pojawiały się za każdym razem, gdy bohaterka widziała tego Pana. Rozumiem, że mogła mieć takie odczucia, ale po co to opisywać przy każdej interakcji? • Równie mocno denerwowały mnie przerywniki w dialogach. Opisy uczuć, jakichś historii, jakieś wyjaśnienia sytuacji... Serio, w trakcie rozmowy ktoś jest w stanie aż tyle myśleć o sprawach niezwiązanych z rozmową? A nawet jeśli z rozmową, to chyba nie aż tyle? • Nie jest to bardzo zła książka ale ta jest taka nijaka.