Kolumbia, lato w pełni. Grupa Polaków wybranych do reklamy Coca-Coli bawi się w najlepsze: drinki, plaża i słońce w zenicie. Nagle okazuje się, że żadnego filmu z ich udziałem nie będzie, ich pobyt nie jest opłacony, a nieznani ludzie zaczynają więzić ich w hotelu. W tym samym czasie w Warszawie, z mostu Gdańskiego, zwisa ciało mężczyzny z rozprutym brzuchem, w którego dłoni znajduje się arachidowy orzeszek. Jakby tego było mało w innej części miasta pojawiają się kolejne zwłoki trzy­dzie­stok­ilku­letniego mężczyzny. Co łączy wymienione historie? Jak złożyć w całość wszystkie puzzle tej układanki? Komisarz Jakub Mortke prowadzi śledztwo, które odkryje przed nim mroki ludzkiej duszy i pełne od przemocy ulice Warszawy. Brawurowo poprowadzona akcja, świetnie napisany suspens, prawdziwa gratka dla wielbicieli gatunku, ale nie tylko. Wojciech Chmielarz potwierdza swoją literacką klasę.

Dwudziestoletni Józef Magnor wraca z wojny do rodzinnych Gliwic. Próbuje się jakoś odnaleźć w nowej rzeczywistości, a praca na kopalni staje się dla niego codziennym obowiązkiem, który jakoś łączy go ze światem żywych. Józef walczy z demonami przeszłości, próbując znaleźć dla nich uspr­awie­dliw­ieni­e. Pragnąc ładu i spokoju bierze sobie za żonę skromną i cichą dziewczynę, Valeskę Bielównę, by krótko po ślubie zakochać się w nastoletniej Caroline Ebersbach, wraz z którą odkryje namiętność i pożądanie. I jego historia potoczy się wyboistą ścieżką do tragicznego finału. Prawie stulecie potem, Nikodem Gemander, wzięty architekt, porzuca swoją żonę dla młodszej dziewczyny i podejmuje próbę ułożenia sobie życia od nowa. Jak potoczą się jego losy w obliczu niespodziewanej choroby matki jego córki, Weroniki? Bogata, wielowątkowa, niek­onwe­ncjo­naln­a fabuła, która rozwija się logiką sennej mary, wciąga nas od pierwszych stron swym hipnotycznym rytmem. Twardoch poszukuje „tajemnych, ciemnych pasm pod powierzchnią rzeczywistości”. Kolejne wątki i epizody rozwijają się i powracają jak frazy repetytywnej muzyki. Twardoch proponuje nam oryginalną sagę rodzinną o Górnym Śląsku, który jawi się jako miejsce pełne dramatów, poddane okrutnej prawdzie dziejów. Do bólu przesiąknięte nerwem życia i śmierci. Nie wolno nam zapomnieć, że „Wszystko co żyje, jest tylko pulsowaniem ziemi”. W niej się wszystko zaczyna i w niej się wszystko kończy.

Joanna Chyłka jest uciekającą się do różnych forteli prawniczką, która za wszelką cenę pragnie odnosić zwycięstwa na sali sądowej. Sprawa, którą właśnie otrzymuje na pierwszy rzut oka zdaje się oczywista. Syn znanego biznesmena zostaje oskarżony o morderstwo dwóch osób, ślady i poszlaki wydają się nie pozostawiać złudzeń. W batalii sądowej młodej i nad wyraz ambitnej prawniczce pomaga jej aplikant, Kordian Oryński, który zafascynowany przełożoną jest w stanie zrobić niemalże wszystko, by rzecz doprowadzić do pomyślnego finału. Czy na pozór prosta sprawa nie skrywa jakichś mroczniejszych sekretów? Dlaczego podejrzany o morderstwa mężczyzna spędził z ofiarami 10 dni zamknięty z nimi w tym samym mieszkaniu? Remigiusz Mróz coraz bardziej zapętla wątki i to, co zdawało się zrazu oczywiste, teraz zaczyna się niemiłosiernie komplikować. Manipulacja i intrygi to stałe elementy prawniczego świata, który odkrywa przed nami niezwykle wartka i szybka akcja powieści. Jak pisze Katarzyna Bonda: „Ta książka to jazda bez trzymanki! Sam zdecyduj, czy w to wchodzisz”.

Stacja metra w godzinie szczytu. Teresa wśród tłumu ludzi spostrzega kobietę w żółtym płaszczu, która łudząco przypomina jej zaginioną matkę. Postanawia podążyć za nią ulicami jesiennego Paryża. Kim okaże się owa kobieta? Czy przeszłość zawsze rzuca się cieniem na nasze przyszłe losy? Czy dzieciństwo determinuje to kim będziemy potem? Teresa składa swoją biografię z kolejnych epizodów i wspomnień. Pragnie ładu i harmonii, szuka stabilizacji i schronienia. Samotność wydaje się jej przeznaczeniem, emocjonalna pustka wyrokiem. Bohaterka snuje się uliczkami Paryża i korytarzami własnej pamięci, której meandry powoli poznajemy. Chwyta się każdego wspomnienia, przytłacza ją ciężar minionego. Perełka to historia kobiety mocno doświadczonej przez życie, która na przekór zwątpieniom, postanawia dać odpór przeciwnościom. To opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości w wieloznacznym świecie, który często bywa nam obcy. Mądra, wieloznaczna powieść, którą czyta się jednym tchem. Patrick Modiano uczy, że by móc patrzeć w przyszłość trzeba się uprzednio zmierzyć z własnymi demonami.

37-letni Dan Kaspersen wraca do małej rodzinnej wioski na pogrzeb brata, który umiera w tajemniczych okolicznościach. Jacob zostaje znaleziony martwy na podwórzu gospodarstwa, które odziedziczył po rodzicach. Wszelkie poszlaki wskazują na samobójstwo. Dan właśnie skończył odsiadywać wyrok za usiłowanie przemytu narkotyków i próbuje na nowo odnaleźć się w rzeczywistości. Jednak ostracyzm społeczny i niechęć otoczenia mocno dają mu się we znaki. Dręczy go pytanie, czy brat na pewno odebrał sobie życie? Dlaczego? Co takiego wydarzyło się podczas jego nieobecności? Niespodziewanie w życiu głównego bohatera pojawia się Mona, dzięki której pobyt w Skogli okazuje się trochę bardziej znośny. Dan zaczyna wertować rzeczy brata i z wolna wszystkie skrywane dotąd tajemnice wychodzą na światło dzienne. Czy odkupienie win poprowadzi go do prawdy? Czy każdy człowiek zasługuję na drugą szansę? Powieść kryminalna w połączeniu z obyczajowością mało­mias­tecz­kowe­j Norwegii przypadnie do gustu wszystkim czytelnikom ceniącym sobie świetny pisarski warsztat i zajmujące opisy przyrody.