W stulecie urodzin Aleksandra Kamińskiego oficyna wydawnicza RYTM wydała gawędę Barbary Wachowicz o tym wielkim społeczniku i harcerzu. Książka jest drugim tomem cyklu „Wierna rzeka harcerstwa”. • Aleksander Kamiński urodzony w Warszawie w 1903 roku – do tej Warszawy miał powrócić dopiero w 1921 roku po dramatycznych przeżyciach na Ukrainie. We wczesnym dzieciństwie wraz z rodzicami wyjechał do Kijowa, ostatecznie w wojennej zawierusze (straciwszy czasowo kontakt z matką, która dostała się na Kaukaz) osiadł z wujem w Humaniu. Tam jako piętnastolatek złożył przysięgę harcerską. Wcześnie też zaczął pracować zarobkowo. Zmusiła go do tego ciężka sytuacja materialna rodziny – ojciec zmarł jeszcze w 1911 roku. W 1921 roku – w czasach szalejącego terroru bolszewickiego – zdecydował się, jak wielu tamtejszych Polaków, na ucieczkę do ojczyzny. • Całe jego życie to praca z młodzieżą, kultywowanie wartości harcerskich. Wielką kartą zasłużył się w czasie niemieckiej okupacji. • Wspaniała książka – jak wszystkie gawędy Barbary Wachowicz rzetelnie opracowana.