Dobra książka z dużym poczuciem humoru ale dość przewidywalna i po przeczytaniu poprzednich tomów trochę nudnawa

Kolejny tom przygód 20 wiekowego druida i jego przyjaciół oraz wrogów. Tym razem uciekają przez całą Europę prze Artemidą i Dianą. Cały czas są rozrywką w boskich zakładach i pionkami w ich grze, Jednak czasami również pionki myślą i wymykają się siło wyższym. Trzyma poziom, a nawet lekko zwyżkuje.

"Kronika wykrakanej śmierci" jest już szóstą częścią cyklu o Druidzie Atticusie; nasz bohater ponownie stara się uniknąć zabicia z rąk bogów. Wiele serii w miarę przybywania tomów staje się coraz mniej ciekawa, jednakże to nie jest ten przypadek – każdy kolejny tom jest świetny i ten nie jest wyjątkiem. Wszystko mi się tu podobało – od szybkiej, wciągającej i pełnej zwrotów akcji, przez ciekawych, zabawnych i inteligentnych bohaterów, aż po świetne teksty Oberona, mitologiczne inspiracje i ogólny obraz świata. "Kronika wykrakanej śmierci" jest nie tylko ciekawa (i zaskakująca!), ale też zabawna, o czym można się przekonać niemal na każdym kroku, a co ważne nie jest przy tym idiotyczna, ponieważ autor nie wypcha bohatera na siłę w absurdalne sytuacje, tylko po to, by wydobyć trochę humoru – tutaj owy humor powstaje dzięki świetnym dialogom. Dodatkowo na końcu tej książki znajduje się dość długie opowiadanie, którego akcja ma miejsce kilka lat wcześniej. Krótko mówiąc, warto przeczytać; polecam. • Czytajcie Druida! :)