Dla mnie to dzieło, którego myślą przewodnią jest swego rodzaju opowieść, historia ruchu i turystyki, muzealnictwa oraz wszelkie ich odmiany z nutką tajemniczości oraz pytań bez odpowiedzi. Historie, które szczególnie zapadły mi w pamięć to ta o małżeństwie wracającym z Chorwacji z piętnem zaginiecia; czy córki afrykańskiego sługi na dworze cesarza, która walczy aby zabrać z widoku publicznego jego wypchane ciało i móc pochować ojca z szacunkiem; oraz esej o konserwowaniu organów ludzkich jak również opowieść o matce niep­ełno­spra­wneg­o syna, która dołącza do tytułowych Biegunów aby uciec od swojego dotychczasowego życia. W ksiażce zawartych jest wiele esejów, ale tylko kilka z nich co jakiś czas powraca ze swym dalszym ciągiem opowieści, zupełnie jak kolejny odcinek serialu w gąszczu programów informacyjnych, aby wciagnać nas w inną czasoprzestrzeń.

Olga Tokarczuk prowadzi swoje opowieści meandrycznie, nie szczędzi czytelnikowi trudnych emocji, trwa przy nim i daje oparcie.

Niesamowita książka wybitnej polskiej pisarki. Wyszukany i niebanalny język oraz wyostrzona spos­trze­gawc­zość­ autorki. Uczy, ciekawi, dotyka, pokazuje, wyjaśnia, jednocześnie zadaje pytania i skłania do refleksji. Bogata, różnorodna i otwarta na interpretacje. Pozycja naprawdę warta przeczytania!

Ciekawie napisana książka. Wiele wątków i pytań bez odpowiedzi.