Czyta się bardzo szybko.Jak dla mnie mało realistyczna i ciut przewidywalna dlatego 4 gwiazdki ale podobała mi się. Na lato dla fanki tego gatunku będzie idealna hihi

Najsłabsza książka tej autorki

Po tym jak wiem, jak wciągające i dobre kryminały może pisać Camilla Lackberg po raz kolejny opadają mi ręce i straciłam wszelką nadzieję co do jej serii o Faye. • Początkowo myślałam, że może po prostu pierwszy tom ("Złota Klatka") to odskocznia od jej dotychczasowego klimatu i autorka chciała pójść w lekki, kobiecy, niewymagający thriller (dałam mu 5,5/10 więc nie mogło być tak źle). Jednak po drugiej części serii ("Srebrne skrzydła") już wiem, że ten cykl idzie w naprawdę w złą stronę, a nawet nazwałabym tę książkę szkodliwą. Pomijam już zupełnie niepotrzebne wątki miłosno-erotyczne, bo wiem, że są fani takich historii dla kobiet. Jednak problem dla mnie tkwi tutaj w wylewającym się seksizmie, szowinizmie oraz pogłębianiu stereotypów. Mimo, że główna bohaterka wydaje się być kobietą sukcesu zaraz po tym, jak odeszła z toksycznej relacji i wspiera kobiety na całym świecie swoją nową linią kosmetyków, to nie przeszkadza jej to, że jednoczenie zrobi dla nowo poznanego mężczyzny wszystko - wielokrotnie dając do zrozumienia, że przecież właśnie tak kobiety powinny podporządkować sobie pod kogoś własne życie. Zresztą, to tylko wierzchołek góry lodowej zarzutów jakie mam do tej książki. • Bardzo żałuję, szczególnie, że jeśli chodzi o skandynawskie kryminały to Camilla wciąż jest w mojej czołówce ze swoją serią o Fjallbace. Niestety serię o Faye, na pewno dożywotnio sobie odpuszczam. 2/10

Wszystkie książki tej pisarki są świetne, prawdziwe i czyta się jednym tchem. Pisarka ma bardzo dobre pióro a pisanie ,że książka jest o hotelach jest bzdurą. To thiller psychologiczny ,więc w czasie czytanie trzeba trochę wysilić szare komórki i nie jest to żaden Harleqin dla gospodyń domowych a poprzednie recenzję były pewnie pisane przez Panów :) gdyż Camilla nie oszczędza ich w swoich książkach.

Przeciętna, chociaż dobrze się czyta. Kolejna część po Złotej klatce. Dużo spraw, które nie zostały odkryte w pierwszej części się wyjaśnia, jednak zakończenie wskazuje, że powstanie kolejna część. Moim zdaniem tak jak część pierwsza nie jest to thriller psychologiczny.

Bardzo słaba, miejscami okropna ksiązka, harlequin dla gospodyń domowych, na dodatek bez większego sensu

nie jest to żaden thiller tylko lekka powieść obyczajowa z wątkami z 50 twarzy Greya.Jednak wolę p.Camillę jako autorkę kryminałów są lepsze.

Jestem niemile zaskoczona tą lekturą. Główna bohaterka w większości przebywa w restauracjach i hotelach, więc autorka opisuje wygląd pokoi i menu. Skupia się również na szczegółowym opisie scen łóżkowych, chyba tylko po to, żeby zanudzić czytelnika. Akcja nijaka. Nic zaskakującego - od początku można było się domyślić co będzie dalej.