[Link] • Głównymi bohaterami są Ella i Micha, między którym przyjaźń, a także zażyłość powstała już w okresie dzieciństwa. Jedno dla drugiego jest ogromnym wsparciem. Mimo, że nie mieli łatwego życia wiedzą, że zawsze mogą na siebie liczyć. Jednakże pewna sytuacja niszczy wszystko co udało im się zbudować. To co uważali za najważniejsze, z dni na dzień lega w gruzach... Rozpada się jak domek z kart. Wówczas Ella decyduje się na odważny krok i ucieka przez przeszłością, pogrążając się w smutku, rozpaczy i żalu. Odcina się od wszystkich. Pragnie zacząć nowe i lepsze życie. Co najważniejsze w innym miejscu, jako inna osoba. Jednak Micha, nie potrafi tak po prostu zapomnieć o Elli. Często ją wspomina, rozpamiętuję. Pewnego dnia dziewczyna niespodziewanie wraca do miasta, po ośmiu miesiącach nieobecność. Po głębszej analizie swojego wnętrza odkrywa, iż już dłużej nie jest w stanie uciekać, prze uczuciami, które tak głęboko w sobie skrywała... • Zarówno Ella i Micha, to osobowości bardzo sympatyczne, wyraziste i barwne. Dziewczyna, każdego dnia walczy o lepszą przyszłość. Pragnie zapomnieć to co się kiedyś wydarzyło. Tragedia bardzo nią wstrząsnęła. Nie jest wstanie uporać się w przygnębiającym poczuciem winy. Jednak ma wsparcie Micha i swojej przyjaciółki Lili. Mimo, że skrywa się za maską opanowanej i porządnej dziewczyny, wraz z rozwojem akcji maska opada, jednocześnie ujawniając zadziorną i niepokorną Elle. Micha natomiast, jest nad wyraz spokojny, ułożony. Muzyk z ogromnym sercem, który dba o swoją przyjaciółkę i mamę. Taki przyjaciel to skarb. • Czytając Nie pozwól mi odejść poznajemy wydarzenia z dwóch perspektyw – Elli i Michy. Fakt ten zasługuje na pochwałę. Lubię, kiedy narracja jest dwutorowa. Wówczas taki podział pozwala czytelnikowi śledzić losy obu postaci, a także umożliwia poznanie wzajemnych stosunków łączących bohaterów. Za pomocą takiego rozwiązania, bohaterowie odsłaniają przed czytelnikiem swoje głęboko skrywane myśli i uczucia i stają się czytelnikowi bliżsi. Warto też zwrócić uwagę na to, iż w książce nie brakuje poważnych wątków, między innymi: śmierć bliskiej osoby, alkoholizm, zaburzenia afektywne dwubiegunowe, jak i problemy z porozumiewaniem się. Ogólnie rzecz ujmując książkę czyta się dość przyjemnie, dialogi są dynamiczne i dobrze skonstruowane. Jestem przekona, iż książka przypadnie do gustu fanom New Adult, a także miłośnikom literatury młodzieżowej. Jednak muszę przyznać, iż w moim subiektywnym odczuciu niektóre wątki zostały zbudowane trochę pobieżnie i pojawiło się kilka niewyjaśnionych kwestii. Mimo to polecam wszystkim zainteresowanym. Może kiedy skuszę się na kontynuację.