„Occulta” jest drugą częścią cyklu „Incognito”. • Świst nie jest dla wszystkich, albo się ją uwielbia, albo nie trawi. • Ja jestem w tej pierwszej grupie. Czytając książki tej autorki mam uśmiech na twarzy. Jest cięty język i humorystyczne riposty, sporo przekleństw (w jej wykonaniu one mi nie przeszkadzają). • Książki tej autorki są dość krótkie, czyta się je błyskawicznie i pozostawiają niedosyt. Tak było i tym razem, akcja pędzi, nie ma czasu, żeby się nudzić. A dzieje się bardzo dużo, zarówno w wątku kryminalnym, jak i bardziej osobistym. • Druga część nie odpuszcza, jest tak samo dobra jak pierwsza.

Za dużo wulgaryzmów.

Fajna książka na wolny wieczór. Dobrze się czyta. Trzeba potraktować ją z przymrużeniem oka.

Lubię poczytać powieści Pauliny Świst dla oderwania się od innych lektur lub kiedy mam czytelniczy zastój. Jej książki mają swoje plusy - szybko się je czyta i są napisane prostym językiem, czasami zbyt prostym, dużo w nim wulgaryzmów, miejscami ma się wrażenie, że robią one za przecinki

"Occulta" to rewelacyjna i bardzo wciągająca książka, która trzyma w napięciu od początku do końca. Świetni bohaterowie (Anka, Artur i Szymon - bardzo ich polubiłam😁), ciekawa fabuła, ostry język, zabawne dialogi, morderstwa, śledztwo, zwroty akcji, krótkie rozdziały - to wszystko sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie i trudno się od niej oderwać. Fragmenty, w których wchodzimy do głowy mordercy są przerażające i przyprawiają o ciarki na całym ciele. Zakończenie jest zaskakujące i pozostawia duży niedosyt. Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na kolejną część. Polecam 🥰