Małgorzata Miła jest dojrzałą kobietą, która szykuje się na swoje pięćdziesiąte urodziny. Rachunek sumienia, wewnętrzna wiwisekcja, spowiedź, rozrachunek z dawną sobą są sposobami na zrozumienie przeszłości. Małgorzata wspomina przeżyte półwiecze. Cofa się do ciepłego domu dzieciństwa, gdzie rodzice skupiali całą swoją uwagę i zainteresowanie na jedynej córce. Opowiada o trudnych czasach szkolnych, rozpoznawaniu swojej seksualności (a w zasadzie biseksualności) i kobiecości, kształtowaniu się własnej tożsamości. Miła przywołuje wspomnienia niegdysiejszych inicjacji: seksualnych, alkoholowych, intelektualnych. Jest postacią walczącą z własnymi demonami i uzależnieniem od trunków. Widzimy ją w rozmaitych momentach jej życia, na zakrętach i w chwilach małej, zwycięskiej stabilizacji, kiedy picie nie przesłaniało kalendarza zwykłych obowiązków i zatrudnień. Nie brak również momentów ekstremalnych. Widzimy życie beznadziejnie pogrążone w mrokach alkoholowego nałogu, podporządkowane swoim słabościom. Świetnie opisane mechanizmy kobiecego uzależnienia, walka z nałogiem, bogata sfera obyczajowa, czynią powieść świetnym, a zarazem przejmującym świadectwem walki człowieka o siebie i stale podejmowaną próbą pokonania swoich demonów, które potrafią zepchnąć człowieka w ciemną studnię, studnię bez dna.