literatura japońska charakteryzuje się głębokimi przemyśleniami, również w tej książce ich nie brakuje.

„Kobieta w fioletowej spódnicy” to krótka historia pewnej obsesji… • Tytułową bohaterką prozy Imamury jest niejaka Mayuko Hino kobieta, która intryguje niemalże wszystkich swoją dość ekscentryczną formą bycia i nad wyraz char­akte­ryst­yczn­ą fioletową spódnicą. Często przesiaduje na ławce w parku, stając się zaczepką dla dzieci, które próbują ją za wszelką cenę zmusić do jakiejkolwiek interakcji. Jednak bezskutecznie… Pilną obserwatorką Mayuko jest Kobieta w Żółtym Kardiganie. Z jej relacji wynika, że wie niemalże wszystko o głównej bohaterce tej opowieści. W pewnym momencie pragnie nawet zostać jej najlepszą przyjaciółką. To dzięki jej sprytnej manipulacji Kobieta w Fioletowej Spódnicy z czasem zostaje zatrudniona w tej samej firmie co ona. Kobiety codziennie spotykają się w tym samym miejscu pracy. Jednakże nigdy nie dochodzi między nimi do wymiany nawet najkrótszego ze słów. Hino wzbudza zainteresowanie wszystkich, czego nie można powiedzieć o Kobiecie w Żółtym Kardiganie. Zasadnicza różnica między nimi jest właśnie taka, że jedna tego zainteresowania ogromnie pragnie, a nikt jej go nie okazuje, a druga wręcz przeciwnie. • W tej miniaturowej powieści dochodzi do zderzenia dwóch różnych osobowości, w efekcie czego jesteśmy świadkami całego ciągu nieoczekiwanych zdarzeń, które doprowadzają czytelnika do ogromnie zaskakującego finału całej tej nieoczywistej konfrontacji. „Kobieta w fioletowej spódnicy” to przede wszystkim książka mówiąca o ludzkich relacja, o kontaktach zawodowych, o wyobcowaniu, zazdrości, a także władzy. Przedstawiona na jej kartach historia ma bardzo psychologiczno-filozoficzny charakter. Wszystkim zainteresowanym bardzo specyficzną formą literatury japońskiej gorąco polecam publikację Immamury.