Janina Porazińska- ur. 29.09.1888 roku w Lublinie, zm. 3.11.1971 w Warszawie; polska poetka, prozaik, tłumaczka literatury szwedzkojęzycznej.Pisarka rozmiłowana była w polskim folklorze i w oparciu o niego pisała własne poezje i baśnie. Czerpała z gadek, przypowieści, pieśni, podań. Książki jej były tłumaczone na wiele języków. W 1958 opracowała Kalevalę w wersji dla dzieci. Szewczyk Dratewka został wydany już po jej śmierci. • "Szewczyk dratewka" opowiada historię ubogiego szewca, domokrążcę, który nie posiadał nic poza tym co zdołał unieść. Jego uczynność i dobre serce widział każdy kto spotkał go na swojej drodze. Szewczyk obok nikogo nie przeszedł obojętnie. Kochał przyrodę i wszystko co się wokół niej znajdowało. Podczas swej wędrówki pomógł mrówką, którym niedźwiedź zniszczył mrowisko, pszczołom- którym został zniszczony ul oraz kaczkom ochraniając je przed wystrzelaniem i karmiąc. Pewnego dnia nogi zaprowadziły go pod wielki zamek, w którym więziona była księżniczka. Uwolnić ją mógł ten kto wykona zadania dane przez czarownicę i rozwiąże zagadkę. Szewczyk odważny i wierzący w siebie postanowił zaryzykować. Jako pierwsze zadanie otrzymał oddzielić mak od piasku. Z pomocą przyszły mu uczynne mrówki i w mig przebrały wszystko. Czarownica rozgniewana postawiła przed nim kolejne zadanie: znalezienie złotego kluczyka, który dziewczyna podczas kąpieli zgubiła w stawie. Kaczki, chcąc się odwdzięczyć za wcześniejszą pomoc rychło ruszyły na poszukiwania prosząc o pomoc ryby. Cel został wykonany. Dratewka z zadowoleniem wrócił to zamku. Tam czekała na niego ostatnia zagadka. W sali siedziało 9 panie, jednakowo odzianych z zakrytymi twarzami. Każda wyglądała identycznie i żadna nie mogła nic zdradzić. Słysząc westchnienia Szewczyka na pomoc przyleciały pszczoły. Wnet rozpoznały właściwą dziewkę i uratowały Dratewkę od stracenia. Młodzieniec pojął za żonę piękną niewiastę a pokonana czarownica zamieniła się w okropne ptaszysko i odleciała. • Baśń Janiny Porazińskiej ma charakter uniwersalny i ponadczasowy. Uczy nas, że gdy czynimy dobro to ono zawsze do nas powraca. Nie możemy pozostawać obojętni na krzywdę innych to wtedy oni nie będą obojętni na naszą.