„Człowiek czeka i nie wierzy, że ktoś się jeszcze pojawi, aż tu nagle właśnie tak się dzieje”. To cytat z niezwykle lirycznej, pełnej nostalgii, tęsknoty i czekania książki jaką z pewnością jest „Wspaniałość życia. Ostatnia miłość Franza Kafki” Michael’a Kumpfmuller’a. Finezyjny styl, którego używa autor sprawia, że tę powieść czyta się jak poezję, a nie jak prozę. Piękna, romantyczna, miejscami zabawna, miejscami smutna historia ostatniej miłości Franza Kafki. Autor opisał burzliwe dzieje uczucia, jakie łączyło tego znanego pisarza z dużo od niego młodszą kucharką - Dorą Diamant. Pomimo braku dialogów odnosi się wrażenie, jakby było się świadkiem rozmowy, którą tu i teraz prowadzą ze sobą zakochani. Autor w niezwykły sposób opisał uczucia zarówno Dory jak i Franza - wkradł się w umysły bohaterów sprawiając, że czytelnik poznaje ich najskrytsze marzenia, rozterki, wahania, dylematy. Magicznie została opisana ich tęsknota, w niespotykany i prawdziwie ujmujący sposób. To bardzo piękna powieść. Polecam szczególnie tym, którzy lubią romantyczne historie, ale nie tylko! mk