Angelo Petrosino zaczął pisać książki pod wpływem licznych rozmów z dziećmi. Tak powstała seria o Valentinie i jej przyjaciołach. Jednym z tomów cyklu jest „Valentina i spółka. Obietnice i kłamstwa”, którą wydawnictwo Akapit Press wydało w 2014 roku. • Valentina ma już czternaście lat i czuje się dorosła. Chce porozmawiać z rodzicami na temat tego, że traktują ją jak dziecko. Namawia swoją siostrę, Irene, by towarzyszyła jej w tej rozmowie. Dziewczyna zgadza się, choć właściwie nie czuje potrzeby uzgadniania z rodzicami nowych warunków współżycia. Valentina chciałaby wracać później do domu. Ma wrażenie, że rodzice jej nie ufają na tyle, by pozwolić na powroty po dziesiątej. Valentina uświadamia im, że nie jest już dzieckiem. Rodzice nie chcą o tym wszystkim słyszeć. Jednak czeka ich kolejna rozmowa – za kilka dni odbyć się ma koncert Laury Pausini, na który Valentina i jej paczka chcą się wybrać. Problem polega na tym, że impreza rozpoczyna się o 21.00. to zdecydowanie za późno. Warto jednak spróbować przekonać rodziców. Okazuje się, że tylko jeden ojciec zgadza się na wyjście swojego dziecka na imprezę. Przyjaciółka Valentiny ma plan – trzeba okłamać rodziców i zorganizować wszystko tak, by nie dowiedzieli się, że dzieci wybierają się na koncert… • Narratorką jest Valentina. To dojrzała dziewczyna, która chce, by rodzice traktowali ją jak dorosłą. Niestety, ma zaledwie czternaście lat i jej rodzice nie zgadzają się na jej postulaty. Jako narratorka jest dość przeźroczysta – nie opisuje zbyt wiele swoich emocji, skupia się na ogóle, na sytuacji. Wprowadza czytelnika w zarys historii, której nie znamy, np. w to, że jedna z przyjaciółek ma problemy z bratem. • Głównym motywem w książce jest zbliżający się koncert. Tak naprawdę jednak informacja na jego temat pojawia się w połowie powieści. Dla mnie innym, ciekawym wątkiem był ten, w którym starszy brat sprawował silną pieczę nad jedną z koleżanek Valentiny. Oczywiście interesowało mnie też to, że Valentina chce więcej swobody. Wątkiem pobocznym było też to, jak inne rodziny wychowują swoje dzieci. Wiele tematów omawiane było przez całą paczkę, dzięki czemu czytelnik mógł poznać różne zdania na ten sam temat. • Język jest dość prosty, ale ładny. Tematy są ważne, a bohaterowie ciekawi. Całości dopełnia przekrój społeczny postaci – nie tylko różnice kulturowe, ale też zainteresowania, sytuacja rodzinna a nawet sprawność fizyczna. Ta lektura wiele dzięki temu zyskuje. • Poza tekstem mamy jeszcze wspaniałą oprawę graficzną. Ilustracje wykonane przez Sarę Not dopasowane są do treści, przedstawiają postacie z opowieści. Niektóre sceny zyskały dymki, w których pokazano wypowiedzi właśnie pojawiające się w historii. Są to czarno-białe obrazki, proste, ale bardzo ładne. Poza tym mamy ładne obramowanie strony i wyróżnienie jej numeru. Tytuł każdego rodzaju pojawia się także na górze kartki. Czcionka jest dość duża, ułatwia czytanie. • Ogólnie książka jest ciekawa, zawiera kilka wątków, nie pozwala się nudzić. Oczywiście kierowana jest do młodszego czytelnika, dotyka jego problemów. Czyta się szybko i przyjemnie. Pod względem graficznym – cieszy oko. • Polecam tym, którzy szukają lektury dla swoich dzieci. To książka dla nastolatek. Być może dzięki niej nauczą się, jak ważna jest przyjaźń, koleżeństwa, ale zobaczą również, że każde kłamstwo kiedyś wyjdzie na jaw. Ciekawa książka w sam raz na lato.