Wiesław Myśliwski pisarzem wielkim jest. Kropka. Czytajac wywiady z autorem "Traktatu o łuskaniu fasoli", w których pytania kluczowe, jak podczas badania na wykrywaczu kłamstw, albo jak podczas "krzyżowego ognia pytań" podczas przesłuchania, powtarzają się, w różnych kontekstach, Myśliwski nigdy się nie myli w swoich "zeznaniach. Zawsze jest taki sam. Sobą jest. Po prostu. • Mię najbardziej interesowały te fragmenty w których opowiada jak powstają jego, nie bójmy się słów, dzieła. O tym, jak trudno jest znaleźć to pierwsze zdanie, że nie tworzy zawiłej mapy swoich powieści, że ona sama się rozwija. Także te fragmenty w których opisuje jak trudno jest • mu, po zakończeniu pracy, uwolnić się od napisanych zdań. • Zdanie, w mojej opinii, to słowo klucz. Myśliwski należy bowiem do grona pisarzy, niewielu, dla których jest ono kluczem do uzyskania satysfakcji z efektów swojej pracy. • A to, że dużo jest w tej książce powtórzeń wypowiedzi pisarza, wynika wyłącznie z faktu, że osoby odpytujące autora "Ucha igielnego", nie potrafiły znaleźć właściwego klucza do bramy "Pałacu". • Ale to tylko moja opinia. A książkę, z przecudnej urody okładką, • polecam. Asolutnie.