Ostatnia z części „Jeżycjady” (wciąż czekamy na kontynuację, tj. „Ciotkę Zgryzotkę”) ściśle wiąże się z „Wnuczką do orzechów”. Dzieje się w tym samym czasie, a ściślej mówiąc – odsłania losy Ignasia Stryby od słynnego wyjazdu ze wsi na spotkanie ukochanej Magdusi. • Cóż, los lubi płatać figle. Magdusia okazuje się ostatecznie niegodna zaufania. A Ignaś przypadkiem spotyka dawną koleżankę, Agnieszkę Żyrę. W gimnazjum napisał dla niej sonet. • Jest upalny środek lata. Splot wypadków łączy dawnych znajomych na te kilka dni, a kto wie, czy nie na całe życie. • Powieść wesoła, szczera, a przy tym dotykająca istotnych spraw. Jak to u Małgorzaty Musierowicz jest trochę nostalgii, smutku, trochę nawet dramatyzmu, a wszystko okraszone wysokiej jakości poczuciem humoru. • Wspaniała powieść! Polecam!

Jak zawsze przyjemnie się czyta książki Małgorzaty Musierowicz. Nie inaczej jest tym razem. Lekko, łatwo i radośnie

Musierowicz w dobrym stylu, miło lekko i przyjemnie, a także zabawnie :)