Ada podczas prowadzenia gokartu widzi czarnego kota. Ten widok ją rozprasza i dziewczyna ma poważny wypadek. W szpitalu ponownie objawia jej się kot. Okazuje się, że dziewczyna trafia do równoległego świata, w którym jest Panią Klątwą, a jej zadaniem jest rozwiązywanie tajemnic, które mają ludzie. Jedna z nich dotyczy zaginięcia córki potężnego człowieka, z czym związane jest pojawienie się w mglistych zakamarkach lasów postaci, która podobno zjada zwłoki... Czy Ada zrozumie, jak działa świat, do którego trafiła? Czy jej przewodnik, kot, pomoże jej odnaleźć się w nowej roli? • Trupojad i dziewczyna Ahsana Ridha Hassana to powieść, w której główną bohaterką jest Ada. W równoległym świecie, do którego trafia, jest ona Panią Klątwą – potężną i szanowną kobietą, która potrafi poznać sekrety ludzi i odkrywa tajemnice. • Ada nie do końca rozumie – a wraz z nią czytelnik – skąd bierze się jej moc i jak ona działa. Stopniowo odkrywa się przed nami i bohaterką tajemnice tego nowego świata, lepiej poznajemy jego historię i istoty w nim żyjące. Fakt, że Pani Klątwa nie pamięta niczego na temat miejsca, w którym żyje, jest dla czytelnika zbawienny – wraz z nią czujemy się bowiem zagubieni i dzięki jej niewiedzy możemy dowiedzieć się wielu informacji na temat tego świata. • Główna bohaterka nie jest dziewczyną, która na pierwszy rzut oka się czymś wyróżnia. Zdarza jej się działać pochopnie – na przykład pojechać z kimś całkiem nieznanym, mimo że rozsądek podpowiada ostrożność. Jest dociekliwa, ale też daje się zmanipulować głosowi w głowie, który nią kieruje. Dziewczyna dziwi się często temu, co mówi, bo to nie są słowa, które wypowiada jako Ada, lecz jako Pani Klątwa. Nie jest jednak całkowicie zagubiona w świecie, do którego trafiła – powoli go poznaje, ale zdaje się nie być tak zadziwioną, jakby można się było tego spodziewać. • Fabuła to głównie odkrywanie kolejnych tajemnic, które finalnie prowadzą do poznania tego, czym lub raczej kim jest Trupojad. Pani Klątwa spotyka na swej drodze kolejne postacie, które dają jej nowe zadania do rozwiązania, a dziewczyna stopniowo się z nimi rozprawia. Jest w tym całkiem niezła. W międzyczasie stara się też jakoś żyć – poznaje lepiej świat, w którym się znalazła, rozmawia z innymi istotami, wybiera się na różne święta, a nawet na pogrzeb. Czytelnik ma też okazję zobaczyć, jak Ada funkcjonuje w realnym świecie. Są bowiem w powieści fragmenty, w których dziewczyna „wraca” do swojego ciała, do lekarzy i najbliższych. • To, co jest mocną stroną książki, to świat wykreowany przez autora. Nie da się go dokładnie określić, a jednak widać, jak wiele pracy włożono w jego stworzenie. Pojawia się cały szereg bohaterów, którzy są ciekawi, są też przemyślanie dobrane opowieści mające na celu rozbudowanie świata, który mamy w powieści. Poznajemy legendy i historię, przyglądamy się nowym istotom, przeżywamy z Panią Klątwą przygody. • To, co mnie nieco rozczarowało, to styl. Momentami bywało naiwnie i szorstko, nie dlatego, że wszystko było cukierkowe – nie, tego się nie spodziewajcie. Trupojad i dziewczyna to powieść, w której bywa obrzydliwie i przerażająco, a jednak niektóre dialogi mające rozjaśnić nam pewne sprawy były poprowadzone jakoś bez pomysłu, to głównie monologi bez emocji, za to dość szczegółowe. Po drugie na początku powieści mieliśmy do czynienia z czymś na kształt przeróbki znanych baśni – Czerwonego Kapturka i Śnieżki – a później pojawił się bohater w typie Drakuli. I nawet ta literacka gra mi się podobała, jednak w rezultacie wyglądało to tak, jakby autor nie mógł się zdecydować – tworzyć coś swojego czy przerabiać znane historie. Także nagłe przejście z rozwiązywania pomniejszych spraw do wielkiej walki z przeciwnikami, którzy pojawiają się tak naprawdę znikąd, trochę mnie rozczarowało. • Ogólnie jednak podziwiam autora za napisanie tego typu powieści. Trupojad i dziewczyna to kolejna lektura z polskiej fantastyki, ze szczyptą grozy, którą miałam okazję ostatnio przeczytać. To powieść, w której sporo się dzieje, z ciekawym światem przedstawionym i postaciami do tej pory niespotykanymi w literaturze. Jeśli przymkniecie oko na niektóre ze wspomnianych przeze mnie wad, będziecie oczarowani.