Od lat zakochana w książkach Paulo Coelho tym razem niestety się rozczarowałam. Czytając nie odczuwałam aury bijącej z książki jak to było z poprzednimi. Mimo, iż pisana lekkim piórem nie zrobiła na mnie wrażenia. • Losy kobiety zwanej Mata Hari były już niejednokrotnie opisywane przez innych autorów. Paulo zrobił to równie dobrze jednak nie pasuje do niego ten styl . Ocenę jednak pozostawiam każdemu czytelnikowi.

Jest to książka, którą szybko się czyta, w głównej mierze z powodu szerokich marginesów i niemałej czcionki. • Ciekawa historia kobiety, która nie wstydziła się swojej kobiecości. Która ze swojej natury uczyniła sztukę. Jedyne co mogę zarzucić, to styl pisarza. Nie popadł mi do gustu, ale to z powodu przedstawienia życia Maty Hari w suchych faktach, tj. bez barwnych opisów i uczuciowości, które bardzo lubię. Choć nie jest to biografia, to jednak fikcyjna korespondencja pozwala zobaczyć główną bohaterkę w pozytywniejszym świetle. Może nawet nabieramy do niej większego szacunku i współczucia.