Finlandia zawsze kojarzyła mi się z zimnem, reniferami, Muminkami i ich „mamą” – Tove Jansson, a także z popularnym napojem alkoholowym. Małgorzata Sidz w swoich reportażach pt. "Kocie chrzciny. Lato • i zima w Finlandii" zabiera czytelnika w podróż po tym niezwykłym kraju. Książka stanowi zbiór opowieści o fińskiej codzienności, znajdziemy tu anegdoty o bliskości natury, umiejętności cieszenia się drobnostkami, ale również o samotności, alkoholizmie i nierzadkiej depresji. Mieszkańcy Finlandii są podzieleni na fińskojęzycznych Finów i szwedzkojęzycznych Finów, a zaszłości historyczne są mocno uwydatnione. Przeczytamy tu historie zarówno tych pierwszych, jak i drugich, a także relacje obcokrajowców mieszkających w tym pięknym kraju. Poznamy historie zaczerpnięte z różnych kręgów społecznych i kulturowych Finlandii. Z książki wyziera obraz Finów jako wiecznie zapracowanych ludzi, którzy latem jeżdżą do tzw. mokki – domków letniskowych na odludziu, aby się wyciszyć i pobyć wśród natury. Przyjaźnie zawierają w szkołach, gdyż potem zwyczajnie nie mają • na to czasu (praca). To naród bardzo oszczędny, Finowie rzadko kupują • nowe ubrania czy buty, a sprzęty AGD lub RTV naprawiają, póki całkiem nie odmówią posłuszeństwa. Organizują mocno zakrapiane imprezy zarówno • plenerowe, domowe, jak i te w knajpkach, oczywiście kupując najtańszy alkohol – z oszczędności, rzecz jasna. Jeśli imprezują na wolnym powietrzu, to zawsze po sobie sprzątają, zostawiając nienaganny porządek do tego stopnia, że nawet dzikie zwierzęta nie mają po co szukać resztek. Dowiadujemy się, jak wyglądają domy opieki i jakie zawody są najmniej płatne. Finowie to naród bardzo tolerancyjny i żadna inność nie jest przez nich komentowana czy wyszydzana, tyczy się to także związków homoseksualnych, które są tam legalne od 1971 roku. • No i wreszcie: cóż by to była za książka o Finlandii bez Muminków? Tak, tutaj też je spotkamy i zajrzymy do ich wioski. Jeśli chcecie się dowiedzieć, czym są tytułowe kocie chrzciny i dlaczego w trakcie koncertów i większych wystąpień rozdawane są kubły na śmieci, a także poznać wiele innych fińskich ciekawostek, zachęcam do sięgnięcia po ten reportaż. Lue se! (Przeczytajcie!). • Anna Jędrzejowska

Bardzo ciekawy reportaż, pisany w sposób obiektywny. Autorka nie ocenia bohaterów czy zwyczajów. Bardzo dużo dowiedziałam się o zwyczajach, współczesnych problemach i mentalności Finów.Nie jest to jednak ksiażka, którą czyta się z zapartym tchem.