Co to są żurfiksy, fajfy i rauty? A habitue i soiree? Proszę Państwa- zapraszam na krakowskie salony! „Salon, czyli zgromadzenie ludzi wpływowych, światłych, wykształconych i wytwornych” K.M. Górski. • Świetna książka Anny Gabryś „Salony krakowskie”, wydana przez Wydawnictwo Literackie to kompendium wiedzy dla początkującego XIX/XX w. lwa salonowego. Podzielona na dni tygodnia, w każdym rozdziale prezentuje atrakcje czekające na bywalców salonów. Nie każdy śmiertelnik mógł dostąpić zaszczytu bywania. Do salonu „wprowadzali” znajomi, bywało się zaproszonym do salonu podczas balu, rautu, panny zaś wprowadzano w towarzystwo w czasie karnawału. Odrębne salony prowadziła arystokracja, w jeszcze innych gromadziło się mieszczaństwo a inteligencja „usiłowała odnaleźć się pomiędzy tymi grupami”. • Słynne salony krakowskie to m. in. muzyczny salon księżnej Marceliny Czartoryskiej, Kossakówka ( salon słynący ze wspaniałego menu), salon Elizy i Stanisława Pareńskich (tam po raz pierwszy pośród inteligencji pojawili się twórcy nowych prądów w sztuce), pałac Potockich Pod Baranami (pierwszy salon Krakowa, tam wszyscy chcieli bywać , m. in. z powodu wyśmienitej kuchni), dom rodziny Estreicherów, salon Józefa Mehoffera, salon Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego i wiele innych. • 1 września 1939 r. salony opustoszały. W kolejnych latach salony krzewiły i podtrzymywały polską kulturę. Jednak wojna położyła kres salonom takim, jakie krakowianie znali. • Barwna gawęda o czasach, które nigdy nie powrócą. Polecam! (jm)