Paulina Ptasińska jest autorką książki „Wesele”. Pozycja ta została wydana w 2014 roku przez wydawnictwo Novae Res. • Alicja jest singielką. Skończyła prawo, ale nie prowadziła samodzielnie ani jednej sprawy. Matka namawia ją, by zaczęła umawiać się przyjacielem jej brata, jednak młoda kobieta nie chce. Gdy do Polski wraca jej młodsza siostra, która studiuje w Stanach, cała rodzina jest podniecona. Karolina oznajmiła im bowiem, że na studiach poznała chłopaka i zamierza wyjść za niego za mąż. Dla matki to wielka radość – pragnie, by jej córki miały bogatych mężów i same nie musiały pracować. Dlatego od razu przyjmuje Maćka jak swego własnego syna. Alicja natomiast staje przed trudnym zadaniem – ma być druhną na ślubie siostry. Najstarsza z czwórki rodzeństwa Anna już jakiś czas temu wyszła za mąż, dlatego wolna jeszcze siostra będzie idealna do tej roli. Jest tylko jeden problem – narzeczony Karoliny chce, by jego drużbą był jego brat, Wiktor. Karolina szczerze go nie lubi, tym bardziej dlatego, że nie chciał on, by ten związek się rozwijał. Jednak po przyjeździe do Polski oświadcza Alicji, że ta ma wyznaczonego już partnera na wesele. Ala sama przekonuje się, jak niemiły jest Wiktor. Jednak z czasem zaczyna ulegać jego wyglądowi i wpływom. Jego towarzystwo jest jej pisane nie tylko podczas ślubu, który odbędzie się za pół roku, ale też z powodu rodzinnych świąt i sylwestra… Mimo że Alicja stara się bronić, uczucie zaczyna brać górę i nawet pozornie obojętny Wiktor zacznie być dla niej nieco uprzejmiejszy. • Narracja trzecioosobowa pozwala w tej pozycji śledzić kilka osób. Większość czasu spędzamy z Alicją, chociaż zdarzają się momenty, gdy dowiadujemy się co myślą inne osoby. Język narracji jest prosty, nieraz nieco potoczny. Wypowiedzi są żywe, nie są to pełne zdania, przypominają zwykłą rozmowę. Czasem widać w nich zabarwienie emocjami. Niekiedy brakowało mi jednak płynności między poszczególnymi kwestiami, chociaż to wada, którą widzę dość często. • Lekki ton wypowiedzi i przyjemna główna bohaterka z dużą rodziną są mocnym plusem tej pozycji. Nieco na wyrost potraktowano tu kwestię znajomości Alicji i Wiktora, szczególnie na początku, gdy oboje jeszcze się bardzo nie lubili, a wszyscy już chcieli ich wyswatać. Mimo tego historia ich znajomości jest opisana w interesujący sposób i rozwija się stopniowo z niechęci w coś głębszego, pozytywnego. To dobre podejście, które doceniam w tej pozycji. • Z pozoru prosta opowieść ma w sobie kilka ważnych elementów, które warto odnaleźć. Czasem jednak brakowało mi rozwinięcia niektórych pobocznych tematów, ale i tak dostałam pozycję, którą przeczytałam z przyjemnością. Liczyłam na prostą, wręcz banalną pozycję, a dostałam książkę, w której rodzina jest dla siebie wszystkim, a siostry są dobrymi przyjaciółkami. To książka z nutą romantyzmu, pełna ciepła i trudów miłości. Trzy siostry i brat dają nam zupełnie różne historie swojego życia, które warto poznać, by odnaleźć w nich coś, co i nam się przytrafia. • Komu polecam? Spodoba się tym, którzy szukają czegoś interesującego, wciągającego i romantycznego na wieczór lub na prezent, ale nie spodziewają się od tej lektury dramatycznych zwrotów akcji ani czegoś nadzwyczajnego. To prosta lektura, bardzo życiowa, oddająca skomplikowane relacje między kobietą a mężczyzną. Na pewno polubicie Alicję, mimo jej wybuchów to zdecydowanie interesująca bohaterka, która pokaże, że od nienawiści do miłości jest tylko jeden mały krok.