Tytułowy bohater wraz z Płaskotem mieszkają na miejskim śmietniku. W momencie, gdy Kundel wpada na pomysł, by dołączyć do elitarnego grona psów, w ich i tak pełnym emocji życiu powstaje niebywałe napięcie. W wyniku tej sytuacji Płaskot oczekuje akceptacji w grupie kotów oczywiście, która zwie się Paczką Wąsaczy. W ten sposób dochodzi do rozstania między dwojgiem przyjaciół. Odtąd wrogie sobie obozy psów i kotów toczą nieustanny bój. Walczą o różne rzeczy, wszelkimi dostępnymi dla siebie metodami. Zapchlonemu Kundlowi i Płaskotowi przestaje się podobać ta cała sytuacja. Przecież jeszcze przed momentem byli szczęśliwi, dogadywali się ze sobą, razem buszowali po śmietnisku… Czy rzeczywiście potrzebna była im taka zmiana? Może jednak warto jest zadbać o istniejąca między nimi emocjonalną więź, zamiast ją w tak nierozsądny sposób doprowadzać do trwałej ruiny? „Zapchlony Kundel i jego paczka” to książka o przyjaźni. Mówi o tym, jak ważne jest mieć przyjaciół i co należy zrobić, by ich nie stracić na zawsze. Polecam lekturę młodszej młodzieży lub starszym dzieciom. Jak kto woli…