Laurence Sterne to jeden z najw­ybit­niej­szyc­h pisarzy angielskich. Urodzony w 1713 roku, zmarł w 1768. Zasłynął książką „Podróż sentymentalna przez Francję i Włochy” z 1768 roku. • Książka opowiada o podróży, jaką odbywa główny bohater – Yorick. Jest on również narratorem powieści. Początkowo spędza dużo czasu we Francji – tu poznaje m.in. wdowę, która oczarowuje go od pierwszej chwili. Yorick zatrudnia na służbę młodego mężczyznę, który podobnie jak on, zakochuje się na każdym kroku. Obaj docierają do Paryża. Piękne miasto jest dla nich początkowo nieprzychylne – narrator nie ma ważnego paszportu, przez co właściciel hotelu, w którym mieszka chce go usunąć. Sprytny Yorick udaje się jednak do wysoko postawionego znajomego, który pomaga mu uzyskać nowy dowód, zaprzyjaźnia się z nim i poznaje go z nowymi osobami. Znużony takim trybem życia bohater ucieka na wieś. Zachwycony widokami, sielskością i pięknem natury, nie ma ochoty wracać do miasta. Po wielu przejściach trafia w końcu do oberży, gdzie jest tylko jedna izba, którą musi podzielić z nieznajomą kobietą i jej służką. • Książka utrzymana jest w klimacie sentymentalnym. Piękno przyrody, kobiet i miast ciągle przewija się przez utwór. Bohater jest bardzo kochliwy – każda urodziwa dama wzbudza w nim podziw. Jest jednak wierny swojej ukochanej, do której wzdycha na odległość. • Co ciekawe w książce nie pojawia się zbyt wiele imion i nazwisk. Autor nie przywiązuje do nich wagi, pisząc o osobach, które spotyka za pomocą tytułu i inicjału. Utrudnia to bardzo przyswojenie treści, gdyż można się łatwo zagubić. Sam bohater tez nie jest opisany zbyt dokładnie – jego imię poznajemy dopiero w połowie książki, a o jego wyglądzie nie wiemy nic. Z wielu źródeł można dowiedzieć się natomiast, że postać bohatera utożsamiana jest z samym autorem, co potwierdzać mogłaby choćby jego biografia. • Dlaczego moja pozycja jest taka krótka? Dlatego, że czytałam ją w formie wydruku z Internetu. Nie jestem w stanie powiedzieć nic o tym, czy została ona oddana wiernie, czy nie. Z mojej treści wynika obraz krótkich rozdziałów, przechodzących jeden w drugi dość płynnie. • Sama historia wydaje się być interesująca. To opis podróży, choć dość nietypowy. Więcej uwagi, jeśli nie całą, poświęca się uczuciom, odczuciom i myślom bohatera, niż opisowi miast. Narrator streszcza przygody, które przeżywa, kładąc nacisk na jego refleksje na ten temat. • Co ważne, historia ta jest urwana w najlepszym momencie. Treść kończy się na słowach „złapałem pokojówkę za” i nie następuje nic więcej. Myślałam, że po prostu mój tekst jest urwany, jednak książka naprawdę się tak kończy. To dziwne i zaskakujące. • Nie mogę powiedzieć, by książka była wybitna, ale na pewno jest w niej coś interesującego. Głównie jej klimat jest nietypowy i to na niego należy zwrócić uwagę. Niestety, potraktowałam książkę nieco z przymrużeniem oka, gdyż czytałam ją na zajęcia i nie skupiłam się na niej tak, jakbym skupiła się na czymś, co czytam dla przyjemności. Nie mnie podobała mi się. • Komu mogę polecić tę książkę? Sama nie wiem. Jeśli macie ją pod ręką to zachęcam, gdyż jest dość ciekawa i na pewno zupełnie inna niż wszystkie książki podróżnicze, które możecie obecnie kupić. Jeśli nie macie jej w formie papierowej nie przejmujcie się – bardzo łatwo można ją zdobyć w Internecie, czy to w postaci ebooka, czy nawet w czytelniach online. Nie jest to jednak pozycja, którą musicie za wszelką cenę poznać. Czy zachęcam? Na pewno tak, szczególnie tych, którzy lubią nieco starsze lektury. Dla tych, którzy wolą inne klimaty – nie tracicie zbyt wiele.