Nie podoba mi się to, że cała ta książka jest niby ukierunkowana na pokazanie reakcji całego świata, jakby tak zupełnie neutralnie i ponad podziałami kulturowymi, ale wyszło zupełnie co innego - jest to książka bardzo usa-centryczna. Choćby przykładami jest to, że USA oczywiście pierwsze radzi sobie z zarazą i ratuje inne kraje, Kuba rozkwita gdy przyjechali Amerykanie, wszyscy porównują swoje bitwy do tych w USA, rządy Moskwy czy Pekinu są obalone, w ONZ przemawia jako główny bohater prezydent USA, dziennikarz z USA normalnie sobie rozmawia z niewidomym farmerem z Japonii i nic nie ma wspomnianego o jakimś tłumaczu, Chińskie dzieci idą do międzynarodowej szkoły w Mikronezji - chyba ktoś zapomniał, że no dzieci z różnych krajów to tak średnio się dogadają ze sobą. I mnóstwo innych tego typu wpadek kulturowych. Ale plus za to, że (poza naprawdę drobnymi gdzieś wtrąconymi aluzjami które nie są bardzo widoczne) nie ma nic romantycznego, rzadkością są takie książki akcji zupełnie bez tych wątków, więc jak ktoś takiej szuka to mimo wszystko warto.