Smutna... • Historia o człowieku, który mając wszystko, nagle dostrzega co w życiu jest najważniejsze. • Śmierć jest obecna w całej książce. • Miłość, kariera, bogactwo. • Zmusza do zastanowienia. Czy warto ważne rzeczy zostawiać na potem... Potem może nigdy nie nastąpić...

Mądra i wzruszająca. Sprawiająca, że zaczynasz myśleć o swoim życiu i o tym do czego dążysz. Uwielbiam książki, które skłaniają nas do refleksji, a Musso jest w tym mistrzem. • Nathan Del Amico - syn sprzątaczki, który dążył do tego, żeby zrobić karierę i tym samym zasługiwać na Mallory - kobietę, którą kochał. W tym dążeniu do celu jednak się zagubił i w momencie, w którym miał wszystko, apartament w bogatej dzielnicy, karierę, był znanym i cenionym adwokatem, stracił to co najważniejsze - rodzinę. W uświadomieniu tej brutalnej prawdy pomaga mu Garrett Goodrich - chirurg i ordynator oddziału opieki paliatywnej. Po latach uświadamia sobie też, że od zawsze mógł liczyć na swoją matkę, a w ostatnich latach jej życia, gdy zaczął robić karierę, odsunął się od niej. Wstydził się jej, nie miał dla niej czasu. • W czasie czytania rodzi nam się wiele pytań, na które szukamy odpowiedzi. Jaki sens ma życie, jeśli nie można go z kimś dzielić? Czy żona, po rozwodzie, wciąż go kocha? Skąd Nathan zna lekarza i dlaczego ten go odnalazł? "Potem..." - czy będzie jakieś potem? • Autor wprowadza nas w tajemniczy klimat i w niezwykle poruszający sposób mówi nam o tym, żebyśmy nie bali się wyrażać uczuć. Nigdy nie możemy być pewni czy spotkanie z bliską osobą nie będzie ostatnim spotkaniem. Czy nie będziemy żałować po latach, że kiedyś nie znaleźliśmy dla kogoś czasu albo nie powiedzieliśmy jak ważny jest dla nas? Musso skłania nas do zatrzymania się w tym wiecznie zabieganym świecie i do przemyśleń. • Najlepszym podsumowaniem tej recenzji będą słowa głównego bohatera, który najpierw musiał stracić to co najważniejsze, żeby to zrozumieć: • "Szczęście nie ogranicza się do dóbr materialnych, że szczęście to przede wszystkim umiejętność dzielenia się przyjemnościami i kłopotami, życie pod jednym dachem, z rodziną...".

Nie wiem dlaczego, ale bardzo ciężko mi się czytało tę książkę... Nie należy według mnie do tych, które się "pochłania".

Powieść, która daje do myślenia. Z jednej strony jest to historia, którą łatwo się czyta a z drugiej strony zawiera w sobie filozoficzne przemyślenia, które zapadają w pamięć.