Jest rok 1327. Minęło 200 lat od wzniesienia słynnej katedry w Kingbridge, a my mamy okazję poznać koleje pokolenie bohaterów, potomków jej budowniczych i nie tylko… Akcja powieści „Świat bez końca” rozgrywa się w pierwszej połowie wieku XIV za panowania Edwarda III, który ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. I zdaje się, że tylko nieliczni wiedzą, jaka jest prawda na ten temat. Będzie jednak tak długo pozostawała w tajemnicy, póki jej powiernik nie zaśnie snem wiecznym. Tymczasem życie wszystkich bohaterów tej książki rozgrywa się w samym sercu Kingsbridge, tam gdzie katedra i klasztor. Nie wiodą oni życia spokojnego. Jak zwykle rządzą nim intrygi, kłamstwa, pycha, chciwość, nienawiść. A chore ambicje, duma i nieodparta chęć zemsty wielu z nich zaprowadzi na pewną śmierć. Wiatr historii jest niczym huragan. Znów kraje Europy są nieco skonfliktowane, do tego nadal co jakiś czas urządza się polowania na rzekome czarownice. Bóg również pozostaje nieco mniej łaskawy i zsyła na wszystkich „czarną zarazę”… I tu dochodzi do starć między trad­ycjo­nali­stam­i, a zwolennikami postępu, zarówno w dziedzinie medycyny, jak i budownictwa. Trudny jest rozwój czte­rnas­towi­eczn­ej nauki. Bohaterów jak zwykle całe mnóstwo. Jedni szlachetni, inni nikczemni i rządni władzy. Jedni kochają miłością absolutną i bezinteresowną, w innych natomiast żądza zabija ludzkie odruchy. Najważniejsze jednak, że jak zwykle prawie wszystko się dobrze kończy, ale czasami wymaga podjęcia bardzo trudnych decyzji. • Ken Follett jest dla mnie bezdyskusyjnym mistrzem powieści obyczajowo-historycznej. Podziwiam pomysł, uwielbiam intrygi i bohaterów. Doskonała uczta literacka. Jak zwykle zresztą. Polecam. To trzeba po prostu poczuć.