Poznajcie historię nieco innej rodziny z wielkiego miasta. Rodziny, która mieszka w jednym z drzew, znajdującym się na terenie miejskiego parku i uwielbia kolor pomarańczowy. Mama zajmuje się lepieniem naczyń z gliny, tata zatrudniony w transporcie lotniczym codziennie przewozi coś lub kogoś swym helikopterem, a ich syn Paweł zawsze do celu zmierza krótszą drogą, a powrotną wybiera najdłuższą z możliwych. W ten sposób lepiej i dokładniej poznaje otaczający go świat. Podczas jednej ze swych pieszych wędrówek po mieście spotyka lisa bujającego się na huśtawce. Między Pawłem, a dzikim leśnym zwierzęciem wywiązuje się przyjacielska relacja. Od czasu do czasu prowadzą ze sobą nieco filozoficzne rozmowy na temat życia. Czasami lis nie rozumie chłopca, a i nierzadko także chłopiec lisa. Mimo to nadal się przyjaźnią. Ich więź zacieśnia się jeszcze bardziej, gdy lis uświadamia Pawłowi, że szczęście tak naprawdę ma kolor pomarańczowy. W pewnym momencie jednak ich przyjaźń w sposób nagły zostaje przerwana. Czy los sprawi, że jeszcze kiedyś się spotkają ponownie? • „Szczęście to lis” jest interesującą historią o wzajemnych relacjach. O dzieleniu się tym co mamy z innymi, trochę o smutku i związanych z nim rozstaniach, ale także o powrotach i towarzyszącej im radości. Przede wszystkim jednak jest to przepiękna opowieść o szczęściu, która mówi: gdy szczęściem się dzielisz, to prędzej czy później szczęście do Ciebie wróci i to ze zdwojoną siłą. Polecam tą pełną ciepła historię małym oraz dużym.