Barbara Nocoń – członkini Dyskusyjnego Klubu Książki przy PiMBP w Olkuszu: Młody Ryszard Kapuściński, piszący do „Sztandaru Młodych”, został wysłany na pierwszą zagraniczną misję jako korespondent do Indii. Doznaje zderzenia kulturowego jak zrobić reportaż nie znając języka hindi (angielski również w małym zakresie). Wiedzę o tym kraju miał też małą. Większość spraw załatwiał pojedynczymi sprawami, ale to było zbyt mało, aby poznać ludzi, kulturę i obyczaje. Autorowi towarzyszył w podróży bohater, z którym spędzał czas, a była to książka napisana 2500 lat wcześniej przez Herodota. Cała książka jest przeplatana fragmentami z dzieła Herodota. Podczas pobytu w Indiach poznajemy historię Dariusza – króla Persji oraz jego następcy – Kserksesa. Herodot odbył długą drogę, aby potem spisać to, co ujrzał. Ukazał bogaty świat sprzed wieków, pełen przepychu, wojen, zdarzeń i historii. Herodot był pierwszym podróżnikiem, który stworzył reportaż. Dla Kapuścińskiego spisane przemyślenia z podróży Herodota były wzorem reportażu. Kapuściński przekracza granicę czasu i dlatego nie odczuwamy, że Herodot żył tak dawno. Książka mi się podobała i polecam innym.

"Ale czy robiłem słusznie, próbując uciekać w historię? Czy miało to jakiś sens? Przecież w końcu odnajdujemy w niej to samo, przed czym zdawało nam się, że zdołamy uciec."

Nie jest to łatwa książka, jednakże tym większa satysfakcja nie z przebrnięcia przez nią lecz zrozumienia :)