„Każde pokolenie musi przejść własną próbę jakości. Dla jednych jest to powstanie, dla innych wojna. Dla młodych ludzi, o których mówiono, że są pokoleniem pozbawionym ideałów, taką próbą była powódź”. • Bardzo mi się ten powyższy komentarz do jednego z powodziowych zdjęć spodobał. Zresztą nie tylko ten. • Mariusz Urbanek stworzył niezwykły, bardzo emocjonalny fotoreportaż. I mimo że to bardziej album niż reportaż, i przede wszystkim to zdjęcia relacjonują dzieje żywiołu, bez komentarzy autora powyższy zbiór fotografii nie miałby tej refleksyjnej wymowy, bo mistrz Urbanek jak rasowy impresjonista stara się opisać uchwyconą na zdjęciu, minioną dopiero co, chwilę. • I widzimy wiele obliczy kataklizmu: straszne i przerażające, przygnębiające, rzewne, wzruszające, ale też zabawne i wesołe – wszystkie bardzo, bardzo prawdziwie. • Zdjęcia robią wrażenie! • W sytuacjach zagrożenia słychać i widać nie tylko lament, płacz i zgrzytanie zębów. Dla odwrócenia uwagi, dla odreagowania powstają powodziowe dowcipy, a niektóre ze zdjęć pokazują dobitnie, czym jest ironia losu.