"Wspomnienia w kolorze sepii" to taka sobie powieść obyczajowa, ani dobra ani zła. • Jedynym plusem dla mnie jest to, że toczy się dwutorowo, współcześnie i od początku XX wieku do 1947 roku. I właśnie ten drugi, opisujący życie babki bohaterki Danuty jest bardziej ciekawy, bardziej przyciąga uwagę. • Współcześnie akcja ciągnie się powoli, nie ma zwrotów akcji, nic ciekawego się nie dzieje.Tylko kłopoty z pracą i byłym narzeczonym, spotkania z siostrą i przyjaciółkami. Nudno i zwyczajnie, nawet nowy znajomy nie burzy tak bardzo tego spokojnego życia. Tylko jamnik Tofik urozmaica trochę tą historię. • To powieść o przyjaźni i więzach rodzinnych. Jest trochę humoru w części współczesnej, ale mnie bardziej podobała się ta część poważna o Danusi.

Piękna i mocno wzruszająca i wciągająca książka, w której znajduje się wojna, zdrada, miłość i ocalenie. Połączona współczesność z historia. Polecam.

MŁYN NAD CZARNYM POTOKIEM cz. I • - WSPOMNIENIA W KOLORZE SEPII cz. II • - ZNÓW NADEJDZIE ŚWIT cz. III • Saga rodzinna, a może saga rodzin bohaterek kolejnych tomów? • Ten trzytomowy cykl nazwany został przez recenzentów sagą małopolską i odkrywa tajemnice współczesnym ich rodzinne tajemnice z przeszłości. • Jest to więc opowieść o sile relacji rodzinnych, tych najbliższych, a później dalszych członków rodziny mieszkających, gdzieś w świecie - zawieruszonych przez los. • Bohaterki cyklu - przyjaciółki sprzed lat - Marta cz. I, Joanna cz. II i Emilia cz. III tropią sekrety swych rodzin, które są doskonałym tłem akcji książek. Te równoległe akcje - współczesne i retrospekcyjne - są ciekawym zamysłem kompozycyjnym. • Czy uda się rozwiązać wszystkie problemy, czy może jednak nie ujawniać, nawet odkrytych, ale bolesnych dla współczesnych tajemnic? I chyba ma rację cicha bohaterka tła, która mówi: "Każda przeszłość ma sekrety, które lepiej zostawić w spokoju, bo już niczego nie zmienią, a mogą namieszać". • POLECAM tę ciekawą historię rodzinną bohaterek mieszkających w miasteczku nad Czarnym Potokiem. Historię nie tylko nostalgiczną, ale też tryskającą humorem /cz. III/, choć dotykającą niekiedy trudów życia tych współczesnych, jak i nestorów rodów.