Ulica Krupnicza 22 – ten adres zawsze wywołuje na mojej twarzy sentymentalny uśmiech, a to za sprawą przeczytanych przeze mnie • książek na temat tej legendarnej kamienicy (Muzy przy Krupniczej, Panopticum oraz Wszystkie drogi prowadzą na Krupniczą). • Panopticum Tadeusza Kwiatkowskiego, prozaika i satyryka, męża Haliny Królikiewiczówny, przyjaciela Karola Wojtyły, to lektura wyborna, dedykowana tej krakowskiej wieży Babel. Książka ukazała się w 1995 r., • a w 1996 r. została doceniona Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca. • Rodzina Kwiatkowskich spędziła w tym domu 12 lat, tutaj odbyło się ich • wesele i urodziła się im córka. Trzypiętrowa kamienica wybudowana została w 1911 r. dla krakowskiego adwokata Adolfa Lebeskinda. W 1945 r. została przeznaczona na siedzibę krakowskiego Oddziału Literatów Polskich. Przez 50 lat do 1995 r. przewinęło się przez jej gościnne progi około 100 mieszkańców. Dom przygarniał głównie pisarzy • warszawskich, bezdomnych artystów, weteranów wojennych. Mieszkali tutaj m.in. Andrzejewski, Brandys, Dygat, Gałczyński, Kisielewski, Kruczkowski, panie Mortkowiczowe, Mrożek, Rolleczek, Szaniawski, Szymborska, Wyka. Warszawscy lokatorzy próbowali wymusić dla siebie podziw za swoje zasługi w czasie okupacji i bohaterstwo w powstaniu warszawskim. Z czasem jednak zaprzyjaźnili się z innymi mieszkańcami i stworzyli wielką rodzinę. Za to z artystami ze wschodu i ze Lwowa • nie było żadnych problemów. Dom pękał w szwach od nadmiaru lokatorów, a stołówka czasami bankrutowała. Najciekawsze były literacko-kabaretowe soboty z popisami Zawieyskiego, Otwinowskiego, Brandysa, Wyki czy Dygata. Tadeusz Kwiatkowski wspomina, że idąc Krupniczą, musiał cały czas ściągać nakrycie głowy, aby kłaniać się różnym osobistościom, które nawet jeśli nie mieszkały przy Krupniczej 22, to przychodziły się tutaj stołować. Wypożycz Panopticum i poczuj ten • klimat! • Joanna Muniak