Okruchy dnia

• 

  pyznarm
  Narratorem powieści jest kamerdyner Stevens, które swoje najlepsze lata poświęcił służbie u lorda Darlingtona. Pracę i zawodowe obowiązki stawia na pierwszym miejscu. Po śmierci swojego chlebodawcy dalej prowadzi jego dom. Podczas urlopu w czasie którego wyjeżdża do Kornwalii. Podróż mająca początkowo na celu namówienie dawnej gospodyni panny Kenton do powrotu do pracy, zamienia się w podróż w głąb siebie. Stevens rozpamiętuje przeszłość, analizuje minione wydarzenia i zdaje sobie sprawę, że utracił najlepsze lata swojego życia, tracąc szansę na szczęście w życiu osobistym. • Stevens jest jedną z najbardziej tragicznych postaci, jakie miałam zaszczyt spotkać w literaturze. Bezwarunkowo oddany swojemu pracodawcy, wypełniający wszystkie jego polecenia, zaangażowanego. Za najważniejsze cechy w swoim zawodzie uważa godność leżącą w niekwestionowanej lojalności wobec swego pracodawcy i dumę, o których nigdy nie wolno mu zapomnieć, a które pozwoliły mu żyć w przeświadczeniu, że to co robi jest słuszne. • Powieść pozwala nam na refleksję, że na nasze życie składają się tytułowe okruchy, resztki dnia, ale trzeba umieć i chcieć je dostrzec. Szczęściem mogą być ulotne chwile, które tak łatwo jest przegapić. Tak łatwo jest utracić miłość, by dopiero po latach dostrzec swoją głupotę. Co zostaje nam pod koniec dnia po tym jak zmarnowaliśmy miłość albo życie? • Historia Stevensa przypomina o tym jak ważne jest by żyć swoim życiem. • "Okruchy dnia" Kazuo Ishiguro to hipnotyzujące arcydzieło. Niezwykle sugestywne, subtelna, napisana przepięknym eleganckim językiem oddającym klimat brytyjskiej powściągliwości. • To opowieść o poszukiwaniu czegoś bezpowrotnie utraconego w życiu, o pamięci i jej nieuchwytnej zawodności. • Marta Ciulis- Pyznar

Brak wątków