Pistacja w Krainie Smoków:

• 

  montak212
  Doskonale napisana.Z przyjemnością i zaciekawieniem przeczytałam.
• 

  grejfrutoowa
  Małgorzata Błońska od pięciu lat mieszka w Pekinie. Prowadzi tam zajęcia z jogi. Adrian Chimiak związany jest z Rozgłośnią Regionalną Polskiego Radia w Opolu. Wydawnictwo Bis w 2014 roku wydało książkę, która powstała na podstawie reportaży radiowych. Autorką jest Małgorzata Błońska, która współpracowała z Adrianem Chimiakiem. Książka ta nosi nazwę „Pistacja w Krainie Smoków”. • Studia w Chinach są płatne. To pierwsza różnica z realiami polskimi. Akademiki dla obcokrajowców są nieco lepsze niż dla tutejszych. Obywatelom innych krajów wolno więcej – mogą imprezować, wracać późno do mieszkania i mają wolne weekendy. Chińczycy ciągle pracują na swoją przyszłość, nie w głowach im zabawa. Poza tym nie znajdziesz tu gentelmanów. Owszem, gdy Chińczyk się zakocha, nie widzi świata poza swoją drugą połówką, chce z nią spędzać cały czas, bardzo szybko się zaręczają. Chinki muszą być chude, takie są piękne. Na dodatek ich wygląd nie zdradza ich wieku. Polka w tym kraju może czuć się nieco nieswojo, jednak nie autorka. Szybko przywykła do niektórych dziwactw, zdawała sobie sprawę z trudności językowych i nie broniła się zbytnio przed jedzeniem wymyślnych dań kuchni azjatyckiej. Poza tym wiele zwiedzała, uczyła się, przeżywała. • Książka składa się z krótkich rozdziałów zajmujących się tytułowymi sprawami. Jest tu zatem praca, jedzenie, miłość, seks, aresztowanie i policja, związki homoseksualne, zakupy, rodzina, metro i wiele innych rzeczy. Każdej ze spraw poświęcono osobny rozdział. Dzięki temu łatwo odnaleźć to, co na najbardziej interesuje. • Narracja pierwszoosobowa przypomina nieco styl pamiętnika, chociaż nie ma tu układu chronologicznego. Początkowo autorka starała się opisywać swoje przygody od początku – można było odnaleźć rozdziały związane z pierwszymi tygodniami studiów, jedna potem wszystko się wymieszało. • Język jest prosty, zdania dość krótkie. Nawet, gdy autorka wprowadza chińskie słownictwo, stara się je wyjaśnić w treści. Nie ma przypisów, jednak wszystko da się zrozumieć. Poza tym autorka jest szczera w tym, co pisze, widać, że kocha ten kraj i nie broni nikogo za to, co robi. Przełamuje ona pewne tabu, stara się pokazać Chiny, jakie zna. Nie chce byśmy myśleli stereotypowo. Czasem wspomina o tym, jak reagują Polacy na wieść, że mieszka w Chinach. • Wielkim plusem jest skrótowość jeśli chodzi o treść, a ogrom jeśli chodzi o informacje. Miałam wrażenie, że niektóre rzeczy można było rozwinąć, jednak pigułka, którą dostałam w tej książce była wystarczająca. Niektóre z treści były mi znane, gdyż powszechnie się o nich słyszy. Inne były nowością, czasem mocno zaskakującą. • Moim zdaniem lektura jest warta uwagi. To zbiór, który stworzyła osoba kochająca Chiny. Autorka nie jest podróżniczką – mieszka w Azji, a nie tylko wpada do niej na chwilę. Dlatego ma inne spojrzenie na kraj, który od pięciu lat jest jej domem. • Komu polecam? Jeśli lubicie reportaże, powinniście sięgnąć po tę książkę. Jeśli do tej pory nie czytaliście nic z tego gatunku – zachęcam. W tej książce znajdziemy mix najważniejszych rzeczy, które mogą nas spotkać podczas podróży do Chin. Poza tym są też sytuacje, które spotykają tylko mieszkańców tego kraju a także obcokrajowców. Chiny to kraj pełen ludzi różnych kultur, religii, pochodzenia… to oni tworzą to miejsce i to o nich możemy przeczytać w tej pozycji.

Brak wątków