Przedwiośnie

Powieść Stefana Żeromskiego "Przedwiośnie" została wydana w 1924 roku. Opisuje losy Cezarego Baryki, wychowanego w Imperium Rosyjskim, w Baku, który jako młodzieniec przybywa do Polski, ojczyzny zmarłych rodziców. W "Przedwiośniu" opisany zostaje proces dojrzewania Cezarego Baryki - wewnętrzna i zewnętrzna przemiana z chłopca w młodego mężczyznę, podjęcie ważnych decyzji - wybór studiów i drogi życiowej, a także postawy ideologicznej wobec zachodzących zmian politycznych. Można więc zaliczyć ten utwór Żeromskiego do gatunku Bildungsroman, tj. powieści o formowaniu się bohatera. Z kart "Przedwiośnia" wyłania się także polityczny i społeczny obraz Polski, która dopiero co odzyskała niepodległość - zamiast tak wspaniale opisywanego przez ojca kraju „szklanych domów” Cezary, powracający z głębi Rosji, przyjeżdża do miejsca, w którym panuje chaos i nędza. Ważnym tematem utworu jest rewolucja społeczna: jedno jej oblicze ukazuje się podczas rewolucji październikowej 1917 roku w Rosji, drugie wyłania się z konfliktów klasy robotniczej z kapitalistami i władzą w nowo powstałym państwie polskim. Dzieje głównego bohatera są ściśle związane z tymi wydarzeniami.