Zamiast zabijać, pluję jadem na papier Weroniki Sobolewskiej jest nowoczesnym w formie dziennikiem intymnym dokumentującym zmagania z depresją.
Autorka opisuje moment graniczny, w którym stwierdziła, że nie wytrzyma ani minuty dłużej w korporacji. Przytacza też – w formie wierszy i aforyzmów – swoje przemyślenia dotyczące zarówno własnych przeżyć, jak i ludzkiej moralności w ogóle.
Z książki wyłania się też obraz bezdusznego świata wielkich korporacji, w których pojedynczy pracownik – jednostka ludzka – jest traktowany wyłącznie jako trybik w machinie, całkowicie podporządkowany firmie i jej celom.
Notatka o Autorce
Weronika Sobolewska urodziła się w Warszawie. Aktualnie mieszka w Sztokholmie. Zamiast zabijać, pluję jadem na papier napisała w swoich najtrudniejszych chwilach, zmagając się z depresją i wypaleniem zawodowym. Uwielbia pisać o tematach, o których nie zawsze otwarcie się rozmawia: o depresji, sensie życia, śmierci, ale też o prawdziwej miłości. Ma nadzieję, że swoimi tekstami poruszy i zachęci do refleksji nad samym sobą i nad światem. Opowieści i wiersze pisze od dziecka. Jej życie można śledzić na www.instagram.com/szalonagwiazda.
