O mój ty smutku cichy

O mój ty smut­ku ci­chy O mój ty smut­ku ci­chy, smut­ku gwiaz­dek ma­leń­kich, na­zy­wa­łem, szu­ka­łem, bra­łem cie­bie do rę­ki. Jak to się cia­ło twar­de tak w pia­sek al­bo gli­nę za­mie­nia w mo­ich dło­niach, pra­gnie­nie każ­de -- w wi­nę. Jak to się -- kie­dy do­tknę -- kwiat prze­obra­ża w ciem­ność, a po­szum drzew -- w głu­cho­tę, a chmu­ry -- w grzmot na­de mną. Jak to ja nie­obacz­ny mi­jam, sam so­bie bła­hy, i rzeź­bię, za­nim za­cznę, mar­mur wy­peł­niam stra­chem. Jak to ja na­słu­chu­ję bły­ska­wic w nie­bie trwo­gi. Jak­że to ja na­zy­wam każ­de czy­nie­nie -- Bo­giem? Otom strzęp ode­rwa­ny od drze­wa wiel­kich po­gód, sam swym oczom nie zna­ny, ob­cy swo­je­mu Bo­gu. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.