Tkanki miękkie

Czasem jabłko naprawdę pada niedaleko od jabłoni, a zawód lekarza w tym przypadku może nie być najważniejszy. "Tkanki miękkie" to historia, która dziwi, czasem oburza, a niekiedy nawet wywołuje litość. Zawód lekarza zawsze był czymś prestiżowym, choć może dziś już nie jest to aż tak prominentne, jak kiedyś. Poznajemy tutaj dwie historie, które są jednak ze sobą związane węzłem rodzinnym. Michał Prokopiuk oraz jego syn Ludwik są lekarzami. Posiadają społeczną pozycję, nadającą im pewnego stanu boskości i pożądania, o którym wiele osób marzy. Jest to historia o tym, jak czas zmienia nasze życie, z czym mierzył się zarówno Michał, jak i jego syn. Wszystko to doprowadza ich do głębszych kontaktów rodzinnych, które będą początkiem i sensem tej powieści. Jest to książka, która nie zawsze jest przyjemna w czytaniu. Czasem bohaterowie nie są kimś, z kim mamy ochotę się utożsamiać. Niemniej jednak są to osoby mogące nas czegoś nauczyć, a może nawet poszerzyć naszą empatię w sferach, o których wcześniej nie myśleliśmy.