Szaniec

Kryminalny debiut uznanej autorki powieści obyczajowych: ironia, suspens i portret polskiej prowincji, który poraża realizmem. „Do mnie należy pomsta, ja wymierzę zapłatę”. Przy schludnie ułożonym ciele bez oznak przemocy leży kartka z biblijnym cytatem. Warmia i Mazury, zielone tereny naznaczone czerwienią krwi. Dla jednych ziemie odzyskane, dla innych - stracone. Tu, w majątku Karolewo, działał Zakład Opiekuńczy. Podczas wojny jego pacjenci zostali zamordowani przez Gestapo, a na miejscu zainstalowała się jednostka SS chroniąca Wilczy Szaniec, kwaterę główną Adolfa Hitlera. Kilkadziesiąt lat później działa tu Szaniec, ekskluzywny hotel z programem surwiwalowym. Ośmioro gości, którzy znają tylko swoje imiona, pełna izolacja i odcięcie od świata. Idealne warunki, by „zajrzeć w głąb siebie”, jak obiecuje folder reklamowy. Idealne warunki na idealne morderstwo. Sprawę prowadzą sierżant Wiera Jezierska i komisarz Janusz Kosoń. Dla niego to finisz przed wyczekiwaną emeryturą, dla niej – trampolina, by awansować i wyrwać się z Giżycka. Okazuje się, że zamordowany to szanowany ksiądz dziekan z Olsztyna. Elegancka zbrodnia zaczyna odkrywać swoje mroczne oblicze, a nazwa Szaniec nabiera nowego znaczenia – za wysokim murem rozciąga się zwodnicze bagno poszlak; jeden nieostrożny krok i można ugrzęznąć, nigdy nie docierając do mordercy. Komendantowi zależy na statystykach, kurii na ochronie Kościoła, Wierze Jezierskiej – by odkryć i ujawnić prawdę.